Perfect Pleasures (PUBLISHED UNDER SUMMIT MEDIA'S SIZZLE)

Chapter 48

CHAPTER 48

Isinara ko ang nakanganga kong bibig. Sino bang hindi mapapanganga sa nangyayari?!

Kanina lang ay halos gumawa ako ng eksena dahil lang sa "waiter" na ito tapos pinilip ko pa ang general manager na paalisin ito ot knowing na sya ang may-ari ng restaurant na ito, and most importantly, he is a freaking LeFevre! He is from the most powerful clan of business! Oh my god. Kill me!

"Why the hell are you crying?!" Napakurap ako dahil sa lakas ng boses nya. OMG. He shouTed at me! "Hoy, wala akong ginagawa sayo kaya wag ka na umiyak!" Tila frustraTed nitong sabi.

I touched my cheeks and damn, it is wet. Umiiyak nga talaga ako dahil.. dahil sa nangyayari? What the hell talaga!

Ganito ba talaga pag buntis? Napakaemosyonal ko talaga! Para bang napahiya lang naman ako sa lalaking nasa harap ko tapos umiyak na ako tapos ngayong pasigaw pa sya magsalita, lalo akong naiiyak!

"H-hey.." Tawag nito sakin. Agad kong inalis ang mga kamay ko sa mukha ko upang tignan sya. And I was shocked because his face is full of worries. "W-wag ka na umiyak. Bibigyan kita ng spaghetti! One month supply pa oh! Basta stop crying!" Wika nya tapos inihaplos nito ang kanyang kamay sa mukha. He is frustraTed!

My tears suddenly stopped from falling and a smile slowly formed into my lips. He is giving me a month supply of free spaghetti! Yiieeee! What else could make me cry?! Grabe lang! Sa sobrang tuwa ko ay nayakap ko ito despite of my very big tummy! Oh babies, mommy's gonna feed you with spaghetti!

And he really did what he said. Araw araw syang dumadaan dito sa bahay ko para ibigay ang daily supply ko ng spaghetti. He makes sure na talagang bagong luto ang spaghetti na dinadala nya sakin.

Madali kong pinuntahan ang pintuan nang narinig ko ang doorbell. Syempre, sino pa nga ba ang dadalaw sakin ng alas siyete ng gabi? Nakita ko ang nakapark nyang kotse sa labas kaya nga ganito ako kaexciTed, diba?

"Theo!" Masiglang bati ko sakanya pagkabukas na pagkabukas ko pa lang ng pintuan.

"Hey there, pretty woman." Aniya sabay abot sakin ng dala nyang spaghetti. "May fries din dyan." Pahabol na sabi nito. Napangiti ako ng maluwag tapos ay hinalikan ko sya sa pisngi. Nakaugalian ko na rin naman na gawin yun kasi bukod sa mabait sya, talagang naging matalik ko pa syang kaibigan. Yep, we became so close. So close to the point na alam nya lahat lahat ng kwento ng buhay ko. Lahat lahat. At sa sobrang close, minsan napagkakamalan na mag-asawa kami.

Pinapasok ko na sya sa loob tapos ay inihanda ko na ang lamesa. Yep, kahit naman may restaurant sya ako ang kasabay nya sa dinner. Dito sya kumakain tapos siansabayan pa nga namin ng panonood ng tv.

"Theo, kain na." Tawag ko sakanya. At wala pang sampung segundo, ayun, nakaupo na agad. Basta talaga pagkain mabilis na mabilis kumilos itong si Theo. Kinabog nga katakawan ko!

Habang kumakain kami ay napatitig ako sakanya tapos bigla kong naalala kung pano kami nagkakilala. Salamat sa bolang tumama sakin ng araw na iyon kaya ngayon, heto, may libreng spaghetti ako. Natawa ako sa sarili ko pero agad din napalitan iyon ng lungkot. Napalakas ata ang buntong hininga ko dahil nagsalita bigla si Teddore.

"Oh, may problema ka? May masakit ba sayo? Maxine, tell me!" Natatarantang sabi nito habang hinahaplos ang noo ko na para bang chinicheck kung may lagnat ako.

Napatawa ako bigla. "Sira! OA mo." Tawa kong sabi sabay hampas ng kamay nya na nasa noo ko. "Last day na kasi to ng one month free spaghetti supply ko." Tila nagtatampo kong sabi. I hope this works!

"Huy, ano ka ba. Iiyak ka nanaman ba, Maxine!" Natataranta nanaman nitong tanong. Pinilit kong maluha para mas convincing! "Don't cry, hey!" Aniya.

Pero.. bingo! Tumulo na ang luha ko. Lagot ka ngayon, Teddore LeFevre.

"Maxine! Stop crying! Fine, fine! UnlimiTed na ang free spaghetti mo basta do not cry, Maxine!" And double BINGO! See? I know his weakness! Hah! Sa loob ng isang buwang pagkakaibigan namin, eto ang nadiscover ko sakanya - babaeng umiiyak ang kahinaan nya. Oh, diba?

"Promise mo yan ha! BAit mo talaga, Theo! Dahil dyan, may gift ako sayo! Teka, kunin ko sa ref!" ExciTed kong sabi. Ginawan ko kasi sya ng leche flan. Well, oo, para sakanya talaga to pero alam kong ako din ang kakain nito.

Masaya kong kinuha ang pagkain pero bago pa amn din ako makabalik, nakaramdam na ako ng pananakit, dahilan upang mahulog ang hawak ko.

"A-aray!" I shouTed in pain.

"M-maxine! Huy wag ka magbiro ng ganyan!" Tinignan ko si Theo na ngayon ay napatayo nya. Damn  this guy, mukha ba akong umaacting?!

"T-Theo! Manganganak na ata ako!"

And within a second, itinakbo na nya ako sa pinakamalapit na pribadong hospital, Hindi pa nabasag ang tubigan ko but I know my labor had started. This is it.