EVERYTHING ARRANGED [ON HOLD]

Chapter 9

(Nakaraan)

Sa daan, I started eating yung isang lollipop. I even offered isa sa kanya at infairness, kinain din nya. I am happy kasi kahit pano, he's being open na. He's showing the real Kent. And because of that, I'm beginning to see his other side.

Nang makarating kami sa bahay, kaagad na kaming pumunta sa kwarto para magpahinga. I finished na maglinis ng katawan ng mapansin ko na nakatulog na pala si Kent. Tinabihan ko sya. I leaned and lightly touch his cheeks. "Thank you ulit. Goodnight."

Chapter 9

Tara's POV

Weeks have passed at eto, masaya. Kasi wala masyadong trabaho. Hahaha. Since puro pirma at study lang naman ng mga reports ang kailangang gawin, medyo lighter na sya kumpara nung past weeks. Mabuti na rin kasi natapos na yung proposal for Mrs. Carolina, at blessed kami kasi nakuha namin sya. 

Maya maya pa ay may kumatok sa pinto ng opisina ko. "Come in."

"Ma'am, good morning po. Here's your coffee."

"Thanks Isabel." I smiled at her.

"Nga pala po, may tumawag kanina. From the magazine daw po ni Mrs. Carolina. She's informing daw po na mamayang 1PM, may photo shoot daw po kayo for the article sa magazine."

"Ngayong araw na to?" Tumingin ako sa relo ko. It says 10AM. "Well then, paki-inform si Kent about it. Asap."

"Yes Ma'am."

"Yun lang ba?"

"Opo."

"Okay. You may go."

Mabilis na tumakbo ang oras hanggang sa nag-lunch break na. Mag-lulunch ako kina Bianca kasi since then na naibigay ko yung costume ni Angel, hindi pa ulit ako nakakapagpakita sa bata. So, earlier this morning, nasabi ko kay Bianca na I would be there, joining them sa lunch. 

Papalabas na ako ng opisina ko ng nag-ring ang telepono. "Hello?"

[ Tara, meet me sa parking lot. ]

"Why?"

[ Just go. ]

Toot. Toot. Toot.

Lokong Kent yun. Kung makapag-utos ba naman. Wagas e! Ignoring the thoughts in my head, lumabas na rin ako sa opisina and headed sa elevator. Isa pa, pupunta naman din ako sa parking lot. Pinindot ko ang down sa elevator. Bumukas ito at pumasok ako. 

"Hold it!"

Instantly, pinindot ko ulit yung button para hindi magsara ang elevator. Then, a running Kent appeared. "Pasalamat ka, hindi kita iniwan." I said and smiled.

"Yeah, thanks." Pumasok na ito at pinindot ang basement.

"Bakit mo nga pala ako pinapupunta sa parking lot?"

"Since may photoshoot tayo mamaya for the article, naisip ko na sabay nalang tayong pumunta dun."

"Pero ang aga aga pa."

"Then, we can have our lunch together."

Napatingin ako sa kanya. I want to accept it kaso nakasabi na ako kay Bianca. "Sorry, but I can't. Nasabi ko na kay Bianca na I'll be eating lunch sa bahay nila."