thankyou so much for waiting , and for your sweet comments =)
-----------------------------
chapter 32.2
(lorraine's POV)
takbo lang ako ng takbo , sobrang gulo ng isipan ko, hindi ko alam kung lilingon ba ako sakanya ? o titigil ako para sampalin siya....
i felt nothing but AGONY....
tumigil ako sa pagtakbo at hinarap ko siya, nasa harapan niya na ako.... at nagumpisa na siyang magsalita..
"lorraine, im sorry. kung iniwan kita, akala ko kasi yun yung tama, na yun yung magpapsaya sayo ... you just don't know how hard i try para kalimutan ka, para maka-move on ka, i tried letting you go pero hindi ko pala kaya..... na-aalala mo nung nasa bar ka ? pati kasi sa panaginip mo galit ka saakin . pinilit ko namang kumapit sa pag-asang pagbalik ko okay na tayo, na pwede pa ulit tayo, pero mali ako , hindi ko alam kung pano ko sasaihin sayo to, pero within these past 5 months IKAW PARIN mahal ko..."
"SO ANO INAASAHAN MONG SABHIN KO SAYO KYLE HUH ? NA MAHAL KITA ? NA MASAYA AKO KASI INIWAN MO AKO.... tandaan mo ikaw ang nagloko at hindi ako..... i thought all this pain will be worth it pero mali ako ...... sa sobrang sakit , manhid na manhid na ako..... ni hindi ko nga alam kung pano ka haharapin eh, how can i face the person Whom i loved and hurt me this much ... PANO?"
"lorraine, hindi lang naman ikaw yung nasasaktan ah , akala mo a ikaw lang yung umiyak ? nung nasa states ako ,NASAN KA ? where were you ? di mo ako hinanap"
"SO YAN BA IKINAPUPUTOK NA BUTSI MO ? NA HINDI KITA HINANAP ? HINANAP KITA, I TRIED TO CONTACT YOU PERO WALA, YOU CHANGE YOUR NUMER RIGHT? PINUNTAHAN KITA SA BAHAY NIYO , PERO ANO ? UMALIS KA NA DAW. hindi naman issue dito yan eh, ang issue dito yung inakalang mong magiging dahilan ng kasiyahan ko eh yun rin yung dahilan ng pagiyak ko sa gabi....." my voice broke down, im shedding tears AGAIN for this man ....
(kyle's POV)
she's crying and i hate seeing her cry like this, at higit sa lahat ako ang dahilan ng pag-iyak niya . shit naman kyle, ano bang ginagawa mo....
i hugged her....
"ang sama-sama mo kyle, hindi na dapat kita minhal, ang sakit sakit" nasasaktan ako , kasi sinaktan ko siya nang ganito .. PUSTAHAN shit na pustahan yan oh ! pati yung babaeng minahal ko umiiyak ng ganto, kundi lang kasi ako gago eh....
"you know what lorraine, may mga times na gusto kong bumalik dito sa pilipinas para lang yakapin ka ng ganto, i know your in pain ... pero you know what keeps on holding me back ?"
ihinarap ko siya saakin , hindi na siya umiiyak... tinignan ko siya, tinignan ko yung mga mata niya......at ipinagpatuloy ang sasabihin ko
"that love will never left us.
she's still the person i used to love, siya parin yung lorraine na mahal ko..
nagumpisa nanaman siyang umiyak, how can this girl be so strong when i'm not around ?
(lorraine's pov)
"that love will never left us"
hindi ko alam pero bakit parang mas nasaktan siya sa mga panahon na wala kami..... akala ko ako lang yung nsaktan eh......
siya din pala...
di ko namalayan tumutulo na yung mga luha ko habang nakatingin sakanya.....
na-aawa ako sakanya, Pero hindi ko alam kung bakit.
"i trust our love so much , na nung naghiwalay tayo, pinagdadasal ko na sana isang araw magising ka at maramdaman mong napatawad mo na ako, i know hindi madaling magpatawad.. pero hindi ko inaasahan magiging ganto... na aabot pa tayo sa ganto..... na magaaway pa tayo..... na lalalim yung sakit na dinulot ko...... akala ko kasi .... mas matimbang yung nararamdaman mo para sakin , na mas matimbang yung love kaysa sa pain" -kyle
nakikinig lang ako... tama siya eh , mas matimbang dapat ang nararamdaman ko para sakanya,
i felt nothing but guilt.......
isa-isang tumutusok saakin yung mga katotohanan, na parang we wasted our time waiting for each other...
hindi pala sapat na paniwalaan niyo ang destiny . fate o tadahana .. you need to work hard para sa relationship niyo..... sorbrang mature magisip ni kyle... i was being left behind...
"sabi ko iiwan na kita eh *ngumiti siya* pero hindi ko talaga kaya, pakiramdam ko tuloy lahat ng sinabi ko kinain ko... lorraine tan, mahal parin kita...."
hindi ko alam isasagot ko....
"if its not too much to ask, would you give me another chance ? and i promise not to break you heart "
hindi kasi sapat na mahal namin yung isa't - isa......
paano nlng yung TIWALANG nawala ?
BINABASA MO ANG
Thank you for the broken heart
Teen Fictiona girl who she thought he already find the ONE pero mali pala sya , one day he'll meet the campus PRINCE that will turn her life upside down. smile to tears , promises to vows and memories that will last forever ! READ =))
