One Heart, Four Chances, Three Men

Prologue

Want to dedicate my prologue to my very 1st idol in wattpad si Ms. Forgottenglimmer... Like the  meaning of Prologue Ms. Forgottenglimmer introduce me in her creation in wattpad na nagpasakit nga tiyan ko kakatawa, sa nagkasapsa na kaibigan ko kakahampas sa kanila everytime na binabasa ko ang Secretly Married kapag kinikilig ako at naiiinis ako, sa tissue na naubos ko sa bahay kaka-singhot pag nakakaiyak na ung chapter of pangyayari sa SM. This is for ate glim hope you like it. Sana mabasa mo ito kahit prologue lang basain mo okey na sakin masaya na ako.  :D

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"If I ever walk away from you, it's only because I want to see if you'll follow me". 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Babe!" tawag pansin ni Ian kay Brianne. Na kanyang kasintahan. 

Na agad naman napalingon sa direksyon niya ng mapukaw niya ang pansin nito. 

"Oh! Babe, bakit?" tanong ni Brianne kay Ian.

Na ngayon ay papalapit sa sa ilalim ng punong kanyang inuupuan. 

"Wala lang, Na miss lang kita. Tsaka masama ba hanapin ang Babe ko?" sagot ni Ian sa tanong ni Briannne. 

Na agad na umupo sa tabi ni Brianne sa may ilalim ng puno, ng ito ay makalapit sa dalaga. 

"Ha? Pwede ba yun?. Wala lang, tapos sasabihin na miss? Ang gulo mo talaga Ian" Naguguluhang tanong ni Brianne. 

"Na miss nga kasi kita Babe." paliwanag ni Ian sa dalaga. 

" Sus! Ang Babe ko nagla-lambing hahaha. I miss you too." tugon ni Brianne sa binata. 

At humarap ito sa kanya at ngumiti ng pag katamis-tamis.

" Pero Babe may sasabihin ako sayong importante. Basta ipangako mo you'll stay happy whatever happens until the end." Seryosong paki-usap ng binata at hinagkan ito mula sa likod ng dalaga.

" Ang seryoso naman masyado ng Babe ko. Pero sige pangako ko I will stay happy whatever happens until the end." pangako ni Brianne na kay Ian.

" Babe. Kasi I'm leaving after graduation." bulong ni Ian sa tainga ni Brianne. Habang nakayakap ito mula sa kanyang likod. Na ikinagulat ng dalaga, ngunit hindi niya pinahalata ang pagka-gulat. Inaasahan na niya ito dahil napag-usapan na nila ito 3 years ago.

" Kinukuha na ako nila mama at papa doon na daw ako magco-college. Alam kong, alam mo na ito Babe. Kasi napag-usapan na natin ito 3 years ago diba? But Babe I can't leave you, I'm having a second thought." malungkot na sabi ni Ian sa dalaga at hinigpitan nito ang yakap sa dalaga. 

" Oo naman, malapit na pala ang graduation at malapit na din ang alis mo... Kahit nalulungkot ako sa pag-alis mo, wag ka nang mag-dalawang isip pa Babe napag-usapan na natin ito. Matagal ko nang hinanda ang sarili ko sa pag-alis mo... I'll be okay." tugon naman ni Brianne kay Ian. 

" But Babe I don't want to leave you here alone. I can't and I won't. I just love you too much to do that." buong pagmamahal na pahayag ni Ian.

" I know it hurts too much Ian. Pero where not kids anymore, we have to be matured. Magco-college na tayo. We obliged to have a better decision to make not only for us but for the good of all..." pahayag ni Brianne at bumuntong hininga bago ulit pinagpatuloy ang sinasabi.

" Ayokong maging mahadlangan sa pangarap at opportunity na naghihintay sayo doon. Gaganda ang buhay mo doon at mabibigyan mo ng magandang buhay yung magiging family mo in the future. Tapos ako pala yun diba, hahahaha" pilit na tawa ni Brianne para kahit papaano mapagaan ang atmosphere nila.