((Mobilden yazdığımdan yazım hatalarım affola:D yorum yazmayı unutmayın okudugunuz ıcın ve yorumlar ıcınde tesekkur ederimm sevıorum sizi:D multimediadaki sarkıyı acıp okursanızda güzel olur hani;) ))
Zaman benim için cok zor geçiyordu Almanyada..
.
Gülümse diyordum kendime gülümse.Hayat herkese yaptığı gibi. sanada bedel ödetiyor.Kimi zaman ölümle cezalandırır bizi o..Kimi zaman hiç doğamaz bebekler günahkâr bedenlere verilmiş bedeller ve kimi zaman fırsatları alır elimizden şeker gibidir onlar bizim için ağlarız gözümüz gidenlerde kalır.Aşkta öyledir mantığınn önüne geçen toz pembe fırtına.Bazen gerçek aşkı yaşayacak kadar şanslı bulmaz bizi tanrı ve yine bazen aşkk dediğimiz kasırganın içinde kayboluruz.. Ama yinede şükrediyorum herşeye elbette yaşadıklarıma..Bugün onları yaşamamış olsam belki bu kadar farkında değildim hayatın ve yarın belkide yapacagım hataların badigardı olacaktır duygularım.Nefretim korunma kalkanım olucaktır kötü insanlara ve kalbim o küçücük yumruğumun ölçüsündeki çırpınan kuş..Gerçek özgürlüğü ve sevgiyi tattığında gerçek insanların yanında olur.Güvenilmeyecek insanlardan korur beni korkaklığım.Zaten ne olursa delilikten gelmez mi başımıza? Deli cesaretten..
.
Umudum oldu zaman ve ardında beni bekleyenleri çok özledim.Okulumu özledim.Konuşucak inanların rkadaşım dediklerimin yanımda olmasını özledim ama sahteymiş zaten çok fazla önemsemiyorum kendilerini.İnsancıklar gibiler etrafımda.Ne ezeceksin günahlarını alıcaksın başına nede yakın durup onlardan olucaksın.Uzak durmaları en hayırlısı ya öyle işte.Okumuyorum yani birkaç gün sonra üç ay olacak buraya geldiğime ve ben geri dönüyorum.Gündü hanımla kendim için neler yapmam getektiğini nasıl olmm gerektiğini konuştuk bol bol bemim hayatıma bir plan kurduk tabi türkiyeye dönünce herşey yolunda giderse..Kimseyle iyi anlaşamadım burda.Ailemide özledim ama gitmek istemem bunalmamdandır.Burda zamanı geçirmeye çalısarak ne yapabilirim ki kendime ve geleceğime?
.
Biletler alındı.Dedem babane ve ben dönüceğiz bikaç gün sonra.Evimi özledim yatağımı.Penceremi açıp geceleri havayı ciğerlerime çekip gerçek nefes almayı özledim.Benim küçük pencerem..Önüne kıvrılıp kafamı cama yasladığımda ayaklarımın altında olan şehir ve yanıp sönen ışıklar hayatlar umutlar..Her odada ayrı bir nefes hayat dertsıkıntı mutluluk..
.
Birinin evinde hayata gelirken bebekler yamuk yumuk eller ve sevinç hoşgeldin bebek ne iyi ettinde geldin dünyaya.Hani derler ya doğunca Allah anneli babalı büyütsün diye..Ne anneyle babayla olmak nede büyümek hayatını muhteşemleştiriyor..Sen yinede hoşgeldin bebek sefalar getirdin.Kızda olsan erkekte birşeyler yapıp katıcaksın hayatımıza.Belki sende cıkıcaksın bir insanoğlunun karşısına yada o bela bulacak seni.Yada belanın ta kendisi olucaksın.. Emre doğduğundada kimbilir ne kadar sevinmiştir ailesi cevredekiler.Nerden bilinir bir hayatı söndüreceği..Benimkini.,Hayat denirse..
.
Belki bir nefes eksilir bir evde.. Biri son nefesini verir veda eder hayata ardında bırakır onca şeyi..Ölene olmuyor ki birşey olan geride kalanlara oluyor..Acıyıda onlar çekiyor yalnılığıda..Keşke ende ölseydinde emre yada ben yaşanmasaydı bunlar..Peki biz ne kazandırıyoruz hayata? ne faydamı oluyor insanlara..
.
Durun cevabı yazayım bir aile kızına benim gibi olmaması için nasihat veriyor ve bir aile kızının benim gibi olmadığı için şükrediyor tanrıya..Kimin ne yaşayacağı belli mi olur? BİLİNMEZLİK budur işte.Ne ben ne olacagımı bilirim ne de sen..
