The badboy (Luke Brooks)

Run run run!

Hey Hoi :)

8000 8000 8000 dit gaat supersnel!

Volgende week heb ik waarschijnlijk meer schrijftijd dus ik kan misschien wat langere hoofdstukken plaatsen.

Story time;

Zac POV;

Het was gelukt! Ik had Olivia Adams gevonden. Nu kon ik haar tegen *bieeep* gebruiken, door *bieep* was ik alles kwijt. Mijn geld, mijn familie en de liefde van mijn leven. Ze gingen daar spijt van krijgen en Olivia ging ik daar voor gebruiken. En nu zorg ik er voor dat het zelfde gebeurd maar niet bij mij, nooit had ik verwacht dat Olivia zo'n knap meisje zou zijn. Ik dacht dat ze een badgirl achtig meisje zou zijn maar bleek ze dus niet te zijn, ze was bijzonder. Een hard geklop hoorde ik op de deur "Binnen" Riep ik, Jason kwam mijn kantoor binnen gelopen. "Wat moet je?" Vroeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg, "Wat wil je gaan doen met Olivia?" Antwoordde hij. Een grijns verscheen op mijn lippen "Wat zou ik niet met haar willen doen", Jason keek me verward aan "Dat was het plan toch niet". Ik liep naar hem toe "Als je het plan al weet waarom vraag je het dan?" Vroeg ik, Jason keek alle kanten op behalve de mijne. Ik greep zijn kraag vast "Je bent toch niks van plan?", "N-nee" Stotterde Jason.

Olivia POV;

Mijn ogen vlogen open, waarom deed Jason alsof hij me sloeg? En waarom wordt ik juist ontvoerd? Ik begrijp het allemaal niet meer maar ik moet en zal hier uitkomen. Mijn ogen gleden weer door de ruimte en bleven hangen bij een rooster op het plafon. Waar zou het uitkomen? Ik twijfelde geen moment en probeerde de kast er onder te duwen zonder enkel geluid te maken. Ik klom omhoog en duwde tegen het rooster die gelukkig niet vast zat, okè Olivia je kan ontsnappen. Door het rooster kroop ik naar het eerste licht dat ik zag, ik hoorde een aantal stemmen en bleef muis stil. Het rooster was een een kamer wat op een kantoor leek, er stond een bureau en daarvoor stonden twee jongens. De ene leek op Zac maar de ander kon ik niet zo goed zien, ze hadden stapels aan geld in hun handen waarmee ze het kantoor verlieten. Een glimlach verscheen op mijn gezicht, het lot wou vast dat ik hier weg kwam. Ik begon tegen het rooster te duwen maar het ging niet open dus besloot ik er tegen aan te trappen.

Nadat ik een harde trap tegen het rooster gaf vloog het open. Ik kroop het kantoor in, er was maar èèn deur en een raam en dat raam kon open. "Yes" Mompelde ik, na wat gepruts aan het raam ging het open, ik klom op een bureau stoel en zat nu met mijn kont op de rant van het raam. "Adios bitches" Glimlachte ik, mijn ogen gleden naar beneden. Gelukkig! Ik zat niet zo hoog, ik sprong naar beneden. "OLIVIAA!!" Hoorde ik Zac schreeuwen, ik keek achter me en zag Zac voor het raam staan. Direct begon ik zo snel als ik kon te rennen, ik had geen enkel idee waar ik heen rende maar ik moest hier weg. "Grijp haar!" Hoorde ik Zac schreeuwen, "Shit shit shit" Mompelde ik. Zonder te stoppen bleef ik rennen door het weiland waar maar geen einde aan kwam. Mijn benen deden verschrikkelijk pijn, doorzetten Olivia! Dit is misschien je enigste kans om hier weg te komen. Opeens struikelde ik over een steen net als in horror films gebeurde als de hoofdpersoon vluchtte, "Kom op zeg" Riep ik. Zuchtend klom ik omhoog en keek naar mijn knie, natuurlijk zat daar weer een grote schaafwond die bloedde. Ik keek achter me maar zag niemand, huh heb ik ze afgeschud? Nou ik kon dus sneller rennen dan ik dacht. Ik nam het zekere voor het onzekere en begon weer te rennen, wat er in mijn geval raar uit zag doordat ik een grote schaafwond op mijn been had en het erg zat te bloeden.

Nadat ik een uur had gerent voor mijn gevoel kwam ik uit bij een weg. Ik keek naar links en naar rechts, welke kant moest ik op? Ik koos maar links omdat de L en de I in mijn naam zaten. Al snel kwam in en een dorpje uit, ik was dus niet meer in Melbourne. Het eerste wat ik uit moest vinden was en waar ik een telefoon kon vinden, ik liep door straatjes met vreemde namen. Ik kwam uit bij een cafè die Cheesy heette, harde polka muziek vulde mijn oren. Daar moest vast een telefoon zijn, ik stapte het cafè binnen. Ik liep naar de bar heen en de barman keek me bezorgd aan "Meisje wat is er met je been gebeurd?" Vroeg hij. "Ik ben gevallen maar kan ik hier ook bellen?" Antwoordde ik, de man knikte en wees naar een telefoon. Ik bedankte de barman en Snel liep ik naar de telefoon, ik toetste Luke zijn nummer in. "Hallo?" Hoorde ik Luke zeggen, een glimlach verscheen op mijn gezicht. Het was fijn om zijn stem te horen, "Met Olivia" Antwoordde ik. "Olivia! Hoe kom je aan een telefoon? Waar ben je?" Vroeg Luke, "Ik ben ontsnapt en sta hier in een cafè die Cheesy heet in een wildvreemd dorp". Ik keek door het cafè heen en zag Zac naar binnen lopen, nee nee nee. "Luke? Zac is hier ik moet ophangen, ik ben bang" Stamelde ik. Meteen draaide ik me om "Olivia blijf rustig, ik weet volgens mij waar het cafè is en kom er zo snel mogelijk aan" Zei Luke, "Ik probeer het maar ik hang nu op" Zuchtte ik. De telefoon hing ik op en ik liep snel de wc in, ik sloot me op in een hokje en ging op de wc zitten. Mijn benen trok ik op en mijn armen sloeg ik om mijn benen heen, een harde klap hoorde ik ineens. "Olivia ik weet dat je hier bent"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Spannend!!!

Wat zouden jullie doen in een situatie als deze?

Bedankt voor het lezen xoxo