CHAPTER 33 ~ Huehuehue ~

95.2K 1.6K 90
                                    

A/N: Matatapos po ito ng chapter 35 ^__^ maraming salamat po sa inyong lahat. MUAHUGZZ

CHAPTER 33

CASSANDRA'S POV

Napangiti ako habang unti-unting dinidilat ang mga mata ko. Sumalubong sakin ang mumunting liwanag na pumapasok mula sa kurtina ng kwarto namin ni Andreige. Lumingon ako sa tabi ko at hindi na ako nagtaka na wala doon ang lalaking lagi kong katabing matulog.

Umupo ako at nakangiting tumingin sa bintanang natatabingan parin ng kurtina. Tumayo ako at lumapit roon at pagkatapos ay hinawi ito upang makita ko ang tanawin sa labas.

Whenever I wake up...ganto lagi ang ginagawa ko. I always silently thank God for letting me have another day oif this wonderful life. Hindi lang naman kasi kapag may maganda tayong nakuha sa mundo na ito na kailangan magpasalamat sa Kaniya. Just by waking up every morning and finding yourself still breathing...sapat na iyon upang magpasalamat ka kay God.

I have so much to thank God for...dahil kung hindi dahil sa Kaniya, hindi kami mabubuhay ni Andreige ngayon. Like Tita Sage and Tita Bree said...Sometimes things need to happen and there's no way you can explain it by words. You don't need to understand it...you just need to accept it and be thankful.

For Andreige and I...a miracle happened to us. We stopped asking questions or trying to understand what happened. But we didnt stop being grateful.

I smile crept on my lips again when I felt a sudden tug on my tummy. Months had passed again...konting oras na lang makakasama na namin ni Andreige ang baby namin. Tumigil narin ako sa pagkuha ng mga lower missions...I couldnt risk it since nahihirapan na akong kumilos this past few weeks.

And that mission about the Magic bookstore...wala ding nangyari since wala kaming mapatunayan laban kay Miss Gab kaya ibinaon na lang namin ang mission na iyon sa kailalim-ilaliman ng baul.

"Dear?"

Nakangiting nilingon ko si Andreige na nakatayo sa may pinto habang suot suot ang apron na may nakasulat pang 'Hot Daddy who Cooks'. Naglakad ako palapit sa kaniya at nakita ko ang pag aalala sa mga mata niya at nagkukumahog na lumapit siya sa akin para maalalayan ako.

Well its because five months had passed since that mission about Miss Gab...and yes I'm due this month. Nahihirapan narin akong kumilos at pinayuhan na ako ni Tita Sage na wag masyadong magpagod at kung kinakailangan ay bed rest muna ako.

"I'm fine."

Sumimangot siya. "I heard that before."

The Camp: He's My Secret Agent Bodyguard (Book 5)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon