Wonderland Magical Academy: Touch of Fire (Cloak PopFiction)

Chapter 39.2: All-out Battle

THIRD POV

Sumunod si Selene kay Barbie nang pumasok ito sa loob ng kagubatan. Isa ito sa mga itinuring niyang kaibigan dahil nagkakasundo sila sa maraming bagay. Parehong masama ang ugali nila. Alam din niyang may gusto ito kay Akira. Hindi niya akalaing mamahalin niya si Akira at nasaktan ito dahil siya ang napansin ni Akira. Nilayuan siya ni Barbie.

Ayaw niyang kalabanin si Barbie pero wala ito sa sarili. Hindi na siya nito nakikilala. Tumigil sila sa gitna ng kagubatan kung saan nabigla siya sa isang malaking doll house na nandoon. Napailing siya. Handa talaga itong makipaglaban sa kanya.

"You'll be joining my doll collection soon," Barbie said, emotionless.

Tiyak niyang hindi nito alam ang mga sinasabi. She's hypnotized. "Barbie, wake up! You're not that weak to be manipulated! You're the puppet controller but now you're the one being controlled? Don't make me laugh!" Selene shouted, furiously. Wala itong naging reaksiyon at tila walang narinig. Nagsimulang maglabasan ang mga manika sa loob ng doll house. Lampas ng sampu ang mga manika na pumalibot sa kanya.

Sinugod siya ng mga ito pero nagpakawala siya ng mga high-pressured waterballs para pasabugin ang katawan ng mga ito. Nagtagumpay siya pero nahalata niya ang galit sa mga mata ni Barbie. Selene remembered that Barbie hates it so much when her dolls are destroyed. She's freaking out. She's that obsessed with dolls.

"You dared destroy my precious dolls? You'll pay for this!" she shouted in anger. Mula sa loob ng doll house, may tatlong malalaking manika na kasing-laki ng tao ang lumabas. Selene frowned. They don't look like dolls. Selene figured that they're not really dolls but are actually humans controlled by Barbie.

Now this would be harder for Selene. She couldn't bear to hurt innocent people. If she were still her old self, she could. But now that she has changed, it is tough for her. Nakikita niya ang takot sa mga mata ng tatlong babae na nasa harap niya. Hindi nila kayang tumutol sa ginagawa ni Barbie dahil kontrolado na sila ni Barbie. Their eyes were begging Selene for help. It's breaking her heart as she looked at them.

"Barbie, tigilan mo na 'to!" napapagod na sigaw ko sa kanya. "Gumising ka na! Papayag ka bang magpakontrol sa iba?"

Malakas na tawa ang ibinigay sa kanya ni Barbie. "I need to kill you. I must kill you," wala sa sariling sabi nito. Matalim na tingin ang ipinukol ni Barbie sa kanya. Naalerto si Selene nang ikumpas na ni Barbie ang kamay nito sa hangin. Alam ni Selene na nagsisimula na sa pag-atake si Barbie. Inilabas niya ang water snake niya.

Sumugod ang tatlong babae sa kanya nang sabay-sabay. Ang isa ay naglabas ng isang hunter knife at sunud-sunod na inatake siya. Mabilis niyang iniwasan ang mga atake nito. Kahit ayaw niyang saktan ang mga ito, wala na siyang magagawa. Kapag hindi siya lumaban, siya ang mamamatay. Ayaw niyang mangyari iyon. Pinasugod niya ang water snake sa babaeng umaatake sa kanya pero naitaas agad ni Barbie ang kamay kaya nakatalon ang babae. Nakaiwas ito sa atake niya.

Nagulat si Selene sa babaeng nasa likod niya. Hindi niya ito napansin kaya nahiwa nito ang tagiliran niya. Napangiwi siya sa sakit pero agad naming nakatalon palayo rito. Napapalibutan siya ng tatlong babae. Si Barbie naman ay napangisi habang nakatingin sa dugong umaagos sa tagiliran niya.

Igagalaw sana ni Selene ang katawan upang umatake pero nagulat siya nang ayaw sumunod ng katawan niya. Hindi siya makagalaw. Bigla siyang nakaramdam ng kakaibang kaba. Mukhang alam na niya kung bakit. Napatingin siya kay Barbie. Nakangisi ito sa kanya ng nakakaloko. Tila pinagtatawanan siya. Shit! She was caught in a trap! Kontrolado na ni Barbie ang buong katawan niya!

"Game over, Selene!" nakakalokong sabi ni Barbie at malakas na tumawa ito. Selene gritted her teeth. She is nervous. Kailangan niyang makaisip ng paraan para makawala rito. Hindi niya naisip na makakalaban niya si Barbie kaya hindi niya naisip gumawa ng counter-attack para sa kapangyarihan nito. Napapamura na lang siya sa isip sa sobrang inis sa sariling katangahan.