ISANG single mother si Elisa. Mag-isa lang tinataguyod ang kanyang sampung taong gulang na anak na si Ely. Hindi sya pinanagutan noon ng kanyang boyfriend ng malak. Pero di nagtagal ay nagkasakit ang kanyang ama at namatay noong tatlong taong gulang pa lang ang anak nya. Hindi rin nagtagal ay sumunod na rin ang kanyang ina.
Hindi mawari ni Elisa kung bakit sunod-sunod na lamang ang kamalasan ng kanyang buhay. Wala syang nagawa kundi ang buhayin mag-isa ang anak. Pinasok nya ang lahat ng trabaho para sa anak. Namasukan sya bilang katulong, labandera, tagaluto at kung anu-ano pa. Sa awa ng diyos ay nakakaraos naman sila sa araw-araw na gastusin. Pero habang lumilipas ang mga taon ay nagbabago si Elisa. Unti-unting nagbago ang pakikitungo nya sa anak. Lagi na lang mainit ang kanyang ulo at si Ely ang lagi nyang napagbubuntunan ng galit. Hindi lilipas ang araw na hindi nakakaranas si Ely ng malalakas na hagupit ng pamalo mula sa ina. Simpleng pagkakamali lang nito ay hindi matatawarang palo at bugbog na ang mararanasan nito. Hindi titigil si Elisa sa pagpapahirap sa anak hanggat hindi humuhupa ang galit nya. Si Ely ang sinisisi nya kung bakit nagkandamalas-malas ang kanyang buhay. Ito rin ang dahilan kung bakit hindi natupad ang mga pangarap nya noon. Sa edad na 18 ay naging ina na sya. Habang nakikita nya rin ang hitsura ng anak ay naaalala nya ang ama nito na nambalewala sa kanya noon kaya labis labis na lamang ang galit nya para sa anak. Para sa kanya ay sumpa si Ely sa buhay nya.
Kahit binubugbog si Ely ni Elisa, mahal na mahal pa rin siya ng anak. Lagi pa rin nitong sinusuklian ng kabutihan ang ginagawa ng ina. Sa mura nitong edad ay alam nito kung bakit ganun na lamang ang galit ni Elisa para dito. Iniisip ni Ely na sumpa talaga sya sa buhay ng ina kaya ginagawa nya ang lahat para mapasaya ang ina. Sa katunayan ay nag-iisip na sya noon ng ireregalo nya para sa birthday ng ina.
***
"Sana matuwa si Inay sa regalo ko." aniya habang hawak ang isang nakabalot na kahon na naglalaman ng kanyang regalo. Anim na buwan nang pinag-ipunan ni Ely mula sa kanyang baon ang regalo nyang iyon.
Makalipas ang ilang oras ay umuwi na rin si Elisa mula sa trabaho nya sa palengke bilang tindera ng mga damit.
Masama ang timpla ng kanyang mukha dahil naiwan nya ang ilang pera sa bahay na ipambabayad nya sana ng utang kanina. Nabulyawan tuloy siya ng kanyang pinagkakautangan matapos na hindi sya makapagbayad. Mabilis nyang tinungo ang aparador kung saan naalala nyang doon nakatago ang pera. Isa-isa nyang sinalansan ang mga damit kung saan nakaipit ang pera. Ilang beses na nyang hinawi ang mga damit pero hindi nya makita ang hinahanap.
"Nasaan na 'yon? Alam ko dito ko lang nilagay 'yon eh?!" ilang beses pa nya itong tinignan pero hindi talaga nya makita ang pera.
Nakangiti naman syang sinalubong ng anak nang makita sya.
"Inay, nandito na po pala kayo." magalang nitong bati.
Hinarap naman nya ang anak pero kaagad na nagbago ang timpla ng kanyang mukha ng makita ang malaking nakabalot na kahon na hawak nito.
"Uhm, inay... Para sa inyo po." nahihiyang tugon ni Ely. Inabot nito ang regalo sa ina.
Kinuha ito ni Elisa at matamang pinagmasdan.
Tila napaisip na siya kung saan napunta ang ang perang hinahanap.
Sa isiping iyon ay biglang nag-init ang kanyang ulo. Naging sukdulan ang pagngingitngit nya ng galit para sa anak.
"SAAN MO KINUHA ANG PERANG PINAMBILI MO NITO?!" asik nya.
"Inay..."
"TINATANONG KITA!! Saan mo kinuha ang perang pinambili mo nito?!" sabay hagis sa hawak at sinugod si Ely. Hinawakan nya ito ng madiin sa pisngi.
