My Stupid Mistake (published under Pastrybug)

Chapter Thirteen:

Sorry po sa matagal na UD... sad to say hindi ko na na-retrieve ang mga compilation ko sa na-corrupt kong USB. At kahapon gusto ko ng maiyak sa sobrang frustration. Mabuti na lang din at may back-up files ako sa laptop ko na naiwan ko sa haws namin.


Katulad ng pangako ko, last two episodes na lang po at matatapos na ang MSM. Pagtiyaan nyo na lang kung ito lang ang nakayanan ng utak kong madalas na tinatamad. At sana ay magustuhan ninyo.


Enjoy reading ^_____^

CHAPTER THIRTEEN

Hope's POV

"You again?" Gulat na sabi ni Jason nang bigla na lang akong lumitaw sa opisina niya. As usual wala na namang nagawa ang supladita niyang sekretarya para pigilan akong makapasok sa loob. Akala siguro ng babaing iyon ay hindi ko siya kayang balyahin. Dati yata akong varsity ng basketball!

"This is tresspassing! Alam mo bang pwede kitang ireklamo sa Student Affair?"

Nginitian ko lang siya para ipakita sa kanya na hindi ako natatakot sa banta niya. Ngunit sa aking pagtataka nang bigla na lang niya iligpit ang laptop niya sa mesa. Gayun din ang bagong cellphone niya at inilagay iyon malayo sa kinaroroonan ko.

"Don't worry Jason, wala akong balak na sirain ang mga gadgets mo. I'm harmless." Pinigilan ko ang sarili ko na matawa dahil sa inakto niya. Marahil ay natakot siya na baka magaya ang mga iyon sa blackberry niya na nag-swimming sa aquarium.

Binigyan niya ako ng matalim na tingin. "Why are you here, Hope?"

"Narito ako para makipag-deal sa'yo."

Umangat ang isang kilay ni Jason. "Deal?"

Tumango ako. "Let say... parang truce. Mananahimik ako sa mga nalaman ko kapalit ng pagbawi sa reklamo mo kay Warren."

Nangingiting umiling siya pagkatapos. "Hanggang ngayon umaasa ka pa rin na babawiin ko ang mga isinampa kong kaso laban sa boyfriend mo."

"Kaya nga Hope ang pangalan ko di ba? Punung-puno ako ng pag-asa."

"Kahit anong gawin mo hindi magbabago ang isip ko. My decision is final!"

"Not until you see this video." Inilapag ko sa tapat niya ang hiniram kong tablet ni Sarah at pinakita sa kanya ang tinutukoy ko.

Nanlaki ang mga mata niya sa nakita. "T-this... i-is impossible!" Pagkatapos ay tumingin siya sa akin. "Where did you get this video? T-that is not me!" Nakita ko ang takot sa mga mata niya at bigla siyang namutla.

Inaasahan ko na magde-deny si Jason. Kunsabay, wala naman yatang kriminal ang umamin sa sarili niyang kasalanan.

Nang tangka niyang hahawakan ang tablet ay mabilis ko iyong binawi. "I-delete mo ang video!" Mariin niyang utos sa akin.

Ano ako bale?

I smirked. At sa halip ay i-zi-noom ko pa ang nasabing video at iniharap iyon sa mukha niya. "Kung hindi ikaw ang lalaki sa video, eh sino? Maliban na lang kung mayroon kang kakambal."