Chapter 30: Parting Ways

207K 5.8K 571
                                    

XYRA

Naramdaman kong nabasa ang pisngi ko. What was that? Sigurado akong hindi ako umiiyak. Sigurado akong walang tumulong luha mula sa mga mata ko. Mula ba 'yon kay Clauss? Pero imposible naman. Ititigil ko sana ang pagtugon sa halik niya pero naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko na pinigilan ako. He lightly brushed my cheeks. I wanted to ask him what the problem was but I was already drowning in his kisses. He suddenly stopped and pulled me closer to hug me. I couldn't see his face and his expression. Napakunot-noo ako dahil sa malalim niyang pagbuntong-hininga.

"Bakit hindi mo sabihin sa 'kin ang problema?" mahinang tanong ko.

"You'll know sooner or later. But first, I think we need to get out of here," paos na wika niya. Lalo akong nagtaka. Bakit kailangan pa naming umalis? Tahimik ang lugar at makakapag-usap kami nang maayos.

"Why?" I almost whispered and looked at his face. He frowned. He didn't bother to answer me. He pulled me to get up. Nagtatanong ang mga mata ko kay Clauss.

"Dito na lang tayo. Bakit pa tayo aalis?" pilit ko. Napabuntong-hininga siya. Ginulo niya ang buhok ko at seryosong tumingin nang diretso sa mga mata ko.

"What do you think might actually happen after that kiss?" tanong niya. Nagsalubong ang mga kilay ko dahil hindi ko naintindihan ang tinutukoy niya. Natawa siya. He leaned closer and whispered something in my ear. "I'm afraid that I might lose my self-control and take you here. That's very improper, young lady." My face flushed when I finally realized what he meant.

He chuckled then turned to me. "Take care of Baby Clauss. He's connected to me. If you ever miss me then always remember that I'm always with you because of him." He gave me a peck on the lips then pulled my hand to get out of the room.

Naguluhan ako. Naaasar ako dahil ayaw niyang linawin ang lahat. Boyfriend ko siya pero hindi ko alam ang lahat ng tungkol sa kanya. Nagtungo kami sa labas ng academy. Wala akong nakitang pagbabago sa lugar. Nagkakasiyahan pa rin ang mga estudyante. Hapon na at nakaramdam ako ng gutom. Hawak ni Clauss nang mahigpit ang kamay ko, ayaw bitiwan.

"Matagal ka bang mawawala? Kailan ka aalis?" nag-aalangang tanong ko. Tumingin siya sa 'kin at malungkot na ngumiti. Nakaramdam din ako ng lungkot. "Hindi ko alam," sagot niya. Hindi niya sinagot kung kailan kaya tiyak kong hindi pa ngayon.

Ngayon ko lang nakita si Clauss na hindi naging sigurado sa sagot. Kung hindi siya sigurado, tiyak na matatagalan siya. Nakaramdam ako ng kalungkutan at napatungo. Gusto kong umiyak dahil tiyak na mami-miss ko si Clauss. Clauss tipped my chin up to face him.

"Don't worry. I promise that I'll come back for you. Don't look for another guy. If you do, I'll make sure to burn him to ashes," nakangiting wika niya. Napangiti ako at masayang tumango kay Clauss.

"Hihintayin kita," I said sincerely.

"Kain na muna tayo," wika niya. Hinila niya ako sa isang food stall at doon kumain. Sinabi niya na manonood kami ng fireworks display mamayang alas-sais kaya natuwa ako. Huling araw na ng Magical Festival kaya may fireworks display. Niyaya ko siyang sumakay sa ferris wheel para doon panoorin ang fireworks. Hindi siya tumutol sa suhestiyon ko.

Pagkatapos kumain, naglibot-libot kami sa mga booths. Pumunta kami sa booth na may mga stuffed toys at ako ang sumubok ng laro. Pinili kong kunin ang isang malaking pink bunny. Limang red dots na kasing laki ng limang piso ang mabilis na umiikot sa ere. Hinawakan ko ang toy gun at inasinta ang mga red dots. Sa kasamaang palad, dalawa lang ang natamaan ko. Natawa si Clauss sa 'kin kaya napalabi ako.

Wonderland Magical Academy: Touch of Fire (Cloak PopFiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon