BB (Ang Kwento ni Baboy at Bangs)

BB CHAPTER 46 : The funeral......

** Benjie's POV **

** After 7 days **

I'm planning na pumunta kila Katherine para magsorry

Bumili ako ng chocolates and roses as apology

** Katherine's House **

**ding dong**

Merong lumabas sa pinto

Ang mom ni Katherine

"Benjie pasok ka" sabi sa akin

Kaya pumasok ako sa bahay nila

Ngayon na lang ulit ako nakapunta dito

"Katheirne!!, may bisita ka!!" sigaw ng mom niya

"Sandali!!" sigaw naman ni Katherine

Then bumaba na siya

"Ikaw pala" sabi niya sa akin

"Katherine, gusto ko sanang magsorry sa iyo sa lahat lahat ng nagawa ko sa iyo, patawarin mo sana ako, nagbago na ako para sa iyo" sabi ko sa kanya 

"Alam mo naman siguro ang isasagot ko diba??" tanong niya

"Ibig sabihin---"

"Oo, I forgive you, pero kailangan sumama ka sa akin after lunch may pupuntahan tayo, isa yun sa pinakaimportanteng araw sa buhay ko" sabi niya

"Sige, ikaw ang bahala, pero may itatanong ako sa iyo" sabi ko

"Ano na naman yun??" tanong niya

"Pwede ba ulit kitang maging.."

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"girlfriend..."

"Benjie, hindi ko pa kayang sagutin yang tanong mo, sorry talaga" sabi niya

"Ayos lang yun, handa akong maghintay" sabi ko sa kanya

~ Shining bright like a diamonds ~

"Hello, Tita"

"Pupunta po kami diyan after lunch"

"O sige po"

"Tita magpakatatag po ka yo"

"Kahit ako rin po nalulungkot, malulungkot po si David kung hindi po tayo magpapakatatag"

"O sige po Tita ba-bye po"

"Ahh, Benjie, dito ka na kumain ng tanghalian" sabi ng mom niya

"Ahh, sige po, nakakamiss po ang luto niyo'' sabi

"Uhmm, Katherine, ito nga pala oh" sabay abot sa roses and chocolates

"O kumain na kayo" sabi ng mom niya

Then we head on to the dining area

"Tita kahit kailan ang sarap sarap niyo pong magluto" sabi ko sa mom niya

"Nako nambola ka pa" sabi ng mom niya sa akin

After naming kumain umupo muna kami sa sala

"Tamang tama nakaputi ka"

"Teka saan---"

"Basta, isa siya sa pinakaimportanteng tao na nakilala ko"

"Sino---"

"Malalaman mo, naging tanga kasi ako eh, nasaktan ko siya ng sobra sobra, binaliwala ko ang pagmamahal na ibinigay ko sa kanya, kung alam ko lang sana na may sakit siyang ganon, sana di ko siya nasigawan ng ganon" sabi niya sa akin then she hugged me

Iyak siya ng iyak

Sandali

Nasaktan niya??

Sakit??

Ibig sabihin ba non eh

"Benjie, it's time to go" sabi ni Katherine sa akin

Ngayon nasa kotse na kami

Hanggang ngayon iyak pa rin siya ng iyak

Nag start na lang ako ng conversation

"Uhmm, Katherine, tumahan ka muna, eto tubig o" sabay abot ko ng tubig

"Sa--la--mat" sabi niya

After a few minutes eh kumalma na din siya

"Katherine, pwede ka bang magkwento kung anong nangyari" sabi ko

So nagstart siyang magkwento

Medyo may namumuong luha sa mata ko kahit ako naiiyak na eh

''Katherine nandito na ata tayo" sabi ko

Dito na kami mismo nagpunta sa lugar kung saan siya ililibing

Nagpapasalamat ako sa kanya kasi pinasaya niya ang aking mahal na si Katherine

** Katherine's POV **

Nagderetso na kami kung saan ililibing si David

Ngayon binigyan kami lahat ng white roses

Ang tropa ni David nandun din

Lahat ng nagmamahal sa kanya nandito

Ako na ngayon ang maghuhulog ng white rose sa kabaong niya

Before kong ihulog ang rose

Nakabukas pa pala yung isang pinto nung kabaong

Yung sa may mukha niya

Napahagulhol ako ng iyak

Nakita kong suot suot niya yung kwintas na binigay ko sa kanya nung pinakilala ko siya kila mama

~ David salamat at pinasaya mo ko, ngayon hindi ka na mahihirapan, wala ka ng iiindang sakit, David, salamat talaga sa iyo ha at pinasaya mo ako ng sobra sobra, Patawarin mo sana ako sa nagawa ko sa iyo, Sorry talaga ~

Then hinulog ko na yung white rose sa kabaong niya

Then sinaran na nila yung pinto

Then napaluhod ako sa damuhan

"Bakit ikaw pa ang nawala??"

"Bakit ikaw pa ang taong magkakasakit ng ganong kalala??"

"Oo, inaamin ko nagkagusto ako sa iyo ng konti"

"PATAWARIN MO SANA AKO"

Pinapahinahon nila ako dahil halos magwala na ako doon

~ Sana ako na lang, ako na lang ang nagkasakit ng ganiyan ~

Huminahon na ako kasi narealize ko na hindi matutuwa si David kung ganito ako ayaw kong magpakatatag

"David, maraming maraming salamat talaga"