Chapter 7

160 8 1
                                    

Megan pov:

 

Mijn wekker gaat. Ik zet hem maar snel uit zodat Joyce en Nikki gewoon door kunnen slapen. Ik ben echt kapot moe en mijn keel doet pijn. Het was gisteren avond echt super leuk. Ik douche snel maar eet nog niet. Doe ik na de krantjes wel. Het is kwart over 6 en kan dus om kwart over 8 klaar zij. Ik doe de kranten in de fietstas en begin met fietsen. Ik krijg een berichtje en stop even om te kijken. Oh god het is van Harry! Dat hij nog aan me denkt verbaast me eigenlijk wel. *Heey Megan. Gisteren avond was echt super leuk met jou, de jongens en je vriendinnen. Hebben jullie zin om deze mini-vakantie nog eens af te spreken? X H* stuurt hij. Ik weet niet wat ik terug moet schrijven. Ik hoop maar dat Joyce en Nikki het goed vinden, vast wel. *Heey Harry. Het was zeker leuk! Ik denk wel dat Joy en Nick het goed vinden, dus ik stem er mee in :) Xx Megan* stuur ik terug en ga weer verder met de kranten. Niet veel later krijg ik weer een berichtje. *Oeps, heb ik je wakker gemaakt? Sorry daarvoor. Maar wanneer had je dan ingedachten? X* Ik glimlach. Helaas heeft hij me niet wakker gemaakt, maar die vreselijke wekker. *Haha, neey hoor. Die vreselijke wekker. Ben alweer bezig met mijn krantenwijk. Maar ben kapot moe en mijn keel doet pijn.* stuur ik terug en maak snel de wijk af en fiets dan door naar het hotel. Ik word opeens gebeld en neem op zonder te kijken. ‘’Met mij.’’ Zeg ik terwijl ik mijn fiets onhandig op slot probeer te zetten. ‘’Huh? Met Harry.’’ Hoor ik zeggen. Ik krijg gelijk een glimlach op mijn gezicht. ‘’Sorry, ik keek niet wie belde vandaar dat ik Nederlands praatte.’’ Zeg ik droog en pak de eerste stapel en loop naar binnen. ‘’Niet erg. Nog steeds bezig met krantenwijk?’’ vraagt hij vrolijk. Waarom kan hij al zo vrolijk zijn in de ochtend? Ik ben echt kapot moe en alles. ‘’Helaas wel. Alleen nog 3 stapels afleveren in het hotel en ik ben klaar.’’ Zeg ik en zie dit keer een andere vrouw achter te balie staan en wat kinderen rond de 15 jaar schat ik ze. ‘’Goede morgen.’’ Groet de vrouw mij achter de balie. ‘’Goede morgen.’’ Zeg ik terug en hoor Harry met iemand praten die ik zo snel even niet herken. ‘’Wat zei jij nou weer?’’ vraagt Harry aan mij. ‘’Ik zei goede morgen. Dat is Nederland.’’ Zeg ik lachend en ik loop naar de opslagruimte en leg de eerste stapel er neer. Ik loop weer terug om stapel twee te pakken. Ik voel dat die kinderen mij heel de tijd aanstaren wat best irritant is. ‘’Nederlands klinkt grappig!’’ hoor ik ineens iemand roepen. ‘’Sta ik op luidspreker ofzo?’’ vraag ik terwijl ik met stapel twee weer naar de opslagruimte loop. ‘’Ja, gezellig hè!’’ hoor ik nu Louis vrolijk zeggen. ‘’Goede morgen jongens!’’ zeg ik expres in het Nederland. ‘’Wat voor een aliën-taal praat jij nou weer!?’’ vraagt Niall, ik zie zijn hoofd al gelijk voor me. ‘’Ik praat Nederlands.’’ Zeg ik lachend. ‘’Wacht even jongens. Er zijn kinderen aan het staren wat best eng wordt.’’ Zeg ik en kijk de kinderen aan als ik terug kom om stapel drie te pakken. ‘’Is er misschien wat?’’ vraag ik aan de kinderen. ‘’Nee hoor. Je kwam ons bekent voor, maar dat is vast een vergissing.’’ Zegt een meisje. ‘’Waarvan dan?’’ vraag ik. Nu wil ik ook wel weten waar ze me dan van zou moeten kennen. ‘’Je leek op een meisje van een foto.’’ Zegt een ander meisje. ‘’Waar zag je die foto?’’ vraag ik door. Ik hoor uit mijn telefoon geschreeuw enzo. ‘’Jongens, mond dicht. Jullie staan niet eens op luidspreker of iedereen hier kan jullie horen.’’ Zeg ik lachend en ze zijn gelijk stil. ‘’Waarom praatte je Engels?’’ vraagt het meisje nu. ‘’Familie in Engeland.’’ Zeg ik snel, ik kan moeilijk zeggen dat ik met One Direction bel. ‘’Maar waar zou je me dan van kennen?’’ vraag ik snel om van onderwerp te veranderen. ‘’Op twitter stond een foto van Harry met een meisje. Die had Louis getweet met een naam erbij. Het meisje had zwart haar, jij ook. Maar er zijn natuurlijk zo veel meiden met zwart haar.’’ Zegt ze en ze moet even lachen. Shit, bedankt Louis. Ik voel mezelf rood worden en kijk even naar mijn mobiel in m’n hand. ‘’IK HOORDE MIJN NAAM!’’ hoorde ik Louis opeens roepen. ‘’OMG HET IS LOUIS!! ZE BELT MET LOUIS!!’’ gilt een meisje en ze begint gelijk te fangirlen. ‘’Fijn, bedankt hoor Louis. Ik ben al herkend en dan kom jij ook nog even aan. Kan je er nu ook voor zorgen dat het meisje stopt met fangirlen? Ik begin haar eng te vinden.’’ Zeg ik boos tegen Louis. ‘’Sorry Megan. Waar ben je? Dan komt Superman je halen!’’ roept Louis vrolijk. ‘’OMG! Somebody needs help!’’ roept een meisje en de andere roept super hard Supermaahaaan! ‘’LOUIS!!’’ roep ik boos en de vrouw achter de balie gebaard dat ik stil moet zijn. Ik zucht en laat die meiden maar alleen fangirlen en pak de laatste stapel en ruim die op. Op het moment dat ik naar buiten wil lopen zie ik een paar mannen met camera’s staan. ‘’Nee, zeg niet dat dit waar is hè.’’ Smeek ik. ‘’Wat is er?’’ vraagt Harry aan me. ‘’Er staan hier opeens een paar mannen met camera’s in hun handen.’’ Zeg ik en zucht diep. Zodra ze mij zien houden ze hun camera in de aanslag. Ik draai me snel om en blijf met mijn rug naar hun toe staan. ‘’Dat meen je toch niet?’’ bemoeit Liam zich nu in het gesprek. ‘’Jawel.’’ Zeg ik en zucht. ‘’Ik kom niet bij mijn fiets, ze staan er helemaal voor.’’ Zeg ik en kijk even achterom. Licht het aan mij of stonden er net nog minder. ‘’Volgens mij worden het er steeds meer.’’ Zeg ik. ‘’Heb je een zonnebril bij?’’ vraagt Liam rustig. ‘’Nee, het is ochtend en had al lang thuis kunnen zijn. Dus die neem ik niet mee.’’ Zeg ik droog. ‘’Heb je een muts op capuchon?’’ vraagt hij rustig door. ‘’Ik heb een capuchon.’’ Zeg ik een beetje twijfelend. ‘’Zet die op en loop gewoon naar buiten. Kijk een beetje naar beneden en probeer niet recht in een camera te kijken.’’ Zegt Liam. ‘’Oke, ik hang dan even op. Zodra ik door de massa ben zal ik wel weer bellen.’’ Zeg ik en draai me om. Ik schrik me dood. Dit zijn er wel heel veel. Kom ik hier wel leven uit? ‘’Is goed. Als ze iets vragen, geef neutraal antwoord waar ze niets mee kunnen en probeer wel lief te lachen.’’ Ik zucht, dit is dus niet leuk. ‘’Oke, bedankt. Spreek jullie zo weer.’’ Zeg ik en hang op. Ik doe mijn capuchon op en loop naar de deur. Ik doe die open en er zijn gelijk flitsen. Ze verblinden me echt. Ik snap wel dat ze vroegen of ik een zonnebril had. Ik probeer door de massa te komen, maar ze laten me er echt niet door. ‘’Zou ik er langs mogen?’’ vraag ik zo lief mogelijk en glimlach. Ze gaan langzaam aan de kant maar de foto’s blijven gemaakt worden. Ik pak mijn fiets en wil opstappen. Mijn fiets wordt door een aantal mensen vast gehouden zodat ik niet weg kan. ‘’Willen jullie mijn fiets loslaten?’’ vraag ik nog steeds lief en glimlach nep. Ik begin boos te worden, maar zo wil ik niet in het nieuws komen ofzo. Ze laten eindelijk los en ik moet moeite doen niet gelijk als een gek weg te fietsen. Ik bel als ik uit hun gehoorafstand ben Harry gelijk op. ‘’Je leeft nog!’’ roept Louis overdreven. ‘’Ja, gelukkig! Ik mocht er eerst niet door en toen hielde ze mijn fiets vast. Ik hoop dat dit de eerste en laatste keer was.’’ Zeg ik en fiets naar huis. ‘’Ik hoop het ook voor je.’’ Zegt Harry lief. ‘’Maar ik ben thuis en ik weet niet of Joyce en Nikki al wakker zijn, dus ik ga ophangen. We spreken elkaar hopelijk nog wel. En anders zien jullie mijn hoofd wel ergens in een tijdschrift of op internet opduiken.’’ Zeg ik droog en zet mijn fiets in de garage en loop naar binnen. ‘’Doei!!’’ roepen de jongens tegelijk. Ik lach en zeg gedag en hang dan op. Ik maak maar een ontbijtje klaar en ga op de bank zitten en zet de tv aan. Er is niets op tv dus zet hem maar op het nieuws. Ze hebben het over One Direction dus zet de tv iets harder. Ze hebben het erover dat ze in Nederland zijn en alles wat ik al weet. Tot ik ineens een foto van mezelf zie! Ik zet de tv nog iets harder en pak mijn mobiel en stuur naar Harry: *ZET DE TV AAN OP NEDERLAND 1!*  Ze denken dat ik de nieuwe vriendin van Harry ben en bla bla bla. Dit kan toch niet waar zijn?! Deze foto is gisteren gemaakt. Niet veel later komt de foto die Louis getweet had gisteren. Denken ze nou echt dat ik met Harry heb? Ik zou nooit met hem kunnen krijgen. Hij is een beroemde jongen uit een band. En ik ben maar een normaal meisje uit Nederland dat een krantenwijk heeft. Ik luister al niet eens meer naar de tv. Ik zit veel te diep in gedachten. Hij reist heel de wereld over. Ik ben nog nooit verder geweest dan Frankrijk. Hij verdient miljoenen per jaar. Ik ben blij met wat ik nu verdien. Hij kan elk meisje krijgen die hij wilt. Ik moet blij zijn dat ik ooit met iemand gehad heb. Ik raak zo nog depressief van mijn gedachtes en zet de tv maar uit. Ik ruim mijn spullen maar op en loop naar boven. Ik zucht en ga op mijn bed liggen en al snel val ik in slaap.

Unexpected love (Dutch One Direction story) [ON HOLD]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu