Complicated Love

II- Twenty-Six

ZURY'S POV

 

Astig! May POV ako *_____* Ahem. ahem.

 

Hi Readers, kilala nyo naman ako di ba? Ako ang nagmamagandang Girlpren ni Marion ^////^

 

Anubeyen -_- Kinikilig ako >///>

 

 

So yun nga, pasukan na sa school namin. Advance ba? Hindi ah. Late nga eh. January palang samin, May na sa inyo >.<

 

Isipin nyo na lang magic. XD

 

"Papasok kaya si Gail?" Napatingin naman ako bigla kay Mira. Minsan lang din magsalita yan eh. Kakagulat tuloy.

 

Nandito kami ngayon sa corridor at naghihintay ng teacher. Tagal eh. Psh!

 

"Hays! Pag nakita ko talaga yang si siegfred, sasapakin ko yun.." Sabi naman ni Kim na nakapunch nga ang pose.

 

Maya-maya nakita na namin ang adviser namin kaso tinawag lang si Cathy. Lumayo sila samin ng konti.

 

"Ano kayang pinag-uusapan nila Mam at Cat?" ako yan. Dakilang chismosa lang ang peg XD

 

Nagshrug lang si Mira at si Kim.

 

"WHAT MAM?!" Napatingin naman kami kina Cathy. Pati ibang estudyante sa corridor napatingin sa kanila.

 

"KRU.KRU.KRU"

 

Napatingin naman kami kay Leanna na kadarating lang.

 

Mukha namang natauhan sya.

 

"What?! Ganun ang tunog ng awkward! My Goodness!" Sabi sabay flip ng hair nya sabay lakad papasok.

 

Adik din yung babaeng yon. Sya po yung nagcreate ng kakaibang tunog na yun kanina -_- Napailing na lang si Mam at mukhang pinagsabihan si Cathy. Ano kayang pinag-uusapan nila?

 

After nilang mag-usap, bumalik samin si Cathy na nakabusangot ang mukha.

 

"Anong meron sa mukha mo?" Tanong ko.

 

"Magkakaroon daw ng program lahat ng seniors. Ngayon na. Pinapupunta tayo sa--Nakikinig ba kayo?!"

 

Tulala pa din kaming tatlo. Totoo ba to? Pumasok si Gail?!

 

Napansin ata ni Cathy na nakatingin kami sa likod nya kaya tumingin din sya. Gaya-gaya -_-

 

"G..Gail. Buti pumasok ka!" Sabi ni Cathy sabay yakap. Ewan ko kung bakit pero pilit yung ngiti ni Cathy. Anung meron?

 

 

"May Program lahat ng seniors?" Tanong ni Gail na walang emosyon. Nanlamig tuloy ako bigla. Parang ang cold kasi ni Gail. Not the usual Gail.

 

"Ah eh.. Oo eh, hinahanap ka nga daw ni Sir T--"

 

Di pa tapos si Cathy eh tumalikod na si Gail. Sinundan na lang namin ng tingin.

 

 

CATHY'S POV

 

This can't be happening. Nangaasar ka ba ha tadhana?

 

"Ano bang problema kung magkaroon man ng program ang seniors?" Tanong ni Zury na painosente -_-

 

Di talaga nila alam?

 

"Oo nga, magkakaroon ng program. Tapos." Sabat naman ni Kim.

 

Si Mira? Ayun, busy. May katext eh >.>

 

"Ano ba kayo Guys! Lahat ng seniors yun! Meaning, nandun si Siegfred!" Pagpapaliwanag ko sa kanila.

 

Nasa first step palang si Gail ng pagmomove on tapos may ganitong pang-yayari? How rude talaga si Tadhana.

 

"Ow... Oo nga noh.." Mukhang ngayon lang nagets ni Zury =_=++

 

"Anong gagawin natin?"Sa wakas eh nagsalita na si Mira.

 

"Gusto nyo sigaw ako na may sunog?" Napatingin naman kami kay Kim. Sarap hambalusin eh.

 

"Joke lang naman. Tong mga to, di mabiro.." Napailing na lang ako.

 

 

LANCE'S POV

 

"Pumayag ka?!" She nodded.

 

Ay anak ng sampung tupa tong si Yu. Katali-talino walang utak =_=

 

"Pres.." Napatingin naman ako sa nagsalita. Isa sa officer ni Gail.

 

"Be ready na daw sabi ni SIr. Matatapos ng magsalita ang Principal."

 

She nodded. SRSLY? Pinapainit ni Gail ang ulo. Bakit? Sinabihan kasi sya ng SCO adviser na maghanda ng isang piece na kakantahin para sa program ng mga seniors. At dahil sa Gail Yu sya, pumayag sya na hindi man lang naiisip na Senior din si Siegfred -_-

 

Walang utak talaga =_=++Tapos mamaya, iiyak na naman sya? Aish!

 

"And now let's welcome the SCO President for her special number.." Aish. Bahala na sya dyan.

 

GAIL'S POV

 

 

"And now let's welcome the SCO President for her special number.."

 

May narinig na kong palakpakan. Tumingin ulit ako kay Lance kaso umalis na sya. Pareho sila ni Sieg. Umaalis sa tuwing kelangan ko sila :(

 

Kinuha na ang gitara at pumunta na ng stage.At ewan ko ba sa mga mata ko pero SYA pa ang una kong nakita. May naramdaman na naman akong sakit sa dibdib ko.

 

Nakatingin lang din sya sakin. Walang emotion. Di ko mabasa ang iniisip nya.

 

Sinimulan ko na magstrum.

 

(Play nyo yung music sa gilid -------------> Story of Us by Josie)

 

"I used to think one day we'd tell the story of us, How we met and the sparks flew instantly.. People would say they're the lucky ones.."

 

Ewan ko ba pero nagflashback na naman lahat dahil sa kantang to. Bakit ba ito ang pinili ko? Feeling ko anytime maiiyak na naman ako.

 

"I used to know my spot was next to you

Now I'm searching the room for an empty seat

'Cause lately I don't even know what page you're on.."

 

Bigla na namang nagflashback sakin yung concert. Yung concert na sumira sakin.. Samin..

 

Yung concert na naging dahilan kung bakit miserable ako ngayon. At ang sakit pa din talaga.

 

"Oh, a simple complication

Miscommunications lead to fallout

So many things that I wish you knew

So many walls up, I can't break through.."

 

Naalala ko din yung nangyari nung hinabol nya ko. 1 month. 1 month nya kong niloko. Ang sakit malaman na yung lalaking nagpapatahan sayo noon, ang nanakit sayo ngayon :(

 

"Now I'm standing alone in a crowded room

And we're not speaking

And I'm dying to know, is it killing you

Like it's killing me.." Bigla akong napatingin sa kanya at ewan ko ba. Tumulo na naman ang luha ko :'((

 

Siegfred, is it killing you? Nararamdaman mo din ba ang nararamdaman ko? Nasasaktan ka din ba?

 

"I don't know what to say since a twist of fate

When it all broke down

And the story of us looks a lot like a tragedy now.."Naalala ko na naman yung gabing nakita ko syang may kahalikang iba. Tragedy nga ang kwento natin Sieg. Unti-unting namamatay ang puso ko at ang sakit.

 

"How'd we end up this way?

See me nervously pulling at my clothes and trying to look busy

And you're doing your best to avoid me.." Tiningnan ko ulit sya at hindi na sya nakatingin sakin. Sa ibang direksyon na sya nakatingin. Tuloy-tuloy na din ang luha ko. Ayaw papigil eh.

 

"I'm starting to think one day I'll tell the story of us

How I was losing my mind when I saw you here

But you held your pride like you should have held me.." Napapikit ako. Pero mukhang wrong turn naman kasi nagflashback na naman lahat ng nangyari nung concert. Lahat..

 

"Oh I'm scared to see the ending

Why are we pretending this is nothing?

I'd tell you I miss you, but I don't know how

I've never heard silence quite this loud

 

Now I'm standing alone in a crowded room

And we're not speaking

And I'm dying to know, is it killing you

Like it's killing me

 

I don't know what to say since a twist of fate

When it all broke down

And the story of us looks a lot like a tragedy now.."

 

Dinilat ko ang mata ko at napansin kong nag-iiyakan na din ang ibang seniors. Yung iba naman nagtataka. Yung mga kaibigan ko? alam nila ang nangyari at alam kong nasasaktan din sila. Tumingin ulit ako kay Siegfred.

 

"This is looking like a contest

Of who can act like they care less.." Ikaw ang panalo Sieg. You act careless talaga sa mga nangyayari. Act nga lang ba o totoong wala ka namang pakielam?

 

"But I liked it better when you were on my side.." Tiningnan ko ang tabi ko. Kahit anong gawin ko, wala ng Siegfred na tatabi sakin a magchicheer :( Iniwan na nya ko. Nilayuan na nya ko.

 

"The battle's in your hands now

But I would lay my armor down

If you'd say you'd rather love then fight.." Sabihin mo lang na mahal mo ko Sieg, Ako mismo ang babalik sayo. tatanggapin kita ng buo. Please. sabihin mo lang na mahal mo ko.

 

"So many things that you wish I knew

But the story of us might be ending soon.." Tumigil ako sa pagtugtog. Tapos na ang lahat eh. Di ba dapat tanggapin kona lang? Kaso ang sakit kasi. Ang sakit-sakit lang :'((

 

Pinunasan ko ang mga luha ko at dire-diretsong bumaba ng stage. Di ko na kaya. Ang sakit na masyado..