Ara: D-Doc? How is she?
Doc: S-She's......................................................................
Bago pa makasalita ang doctor, agad na dumating ang mga ibang lady spikers together with thomas and jeron
Aby: GIRLS!! WHAT'S HAPPENING?
Mich: Is Mika okay??????
Doc: She got hit by a truck..............
Jeron: T-Truck?? Si M-Mika? *paiyak*
Doc: I have good news and bad news......
Ara: A-Ano po yun Doc?
Doc: The good news is okay naman siya, she's not dead or anything.......
All: Yung bad news??? *lahat na sila umiiyak*
Doc: The bad news is................
She's dealing with severe amnesia.
All: *jaw drops*
Ara: A-Amnesia po?
Doc: Yes. And I'm not sure if she can retrieve her memory anytime soon.....
All: *napaupo nalang sa bench at umiiyak maliban si ara*
Ara: *nagwala at sinubukan pumasok sa room ni mika pero tinitigilan siya ng mga nurses*
BITAWAN NIYO AKO!!!!!!!!!!!!!!!!
Nurse: Sorry po bawal po talaga....
Ara: BITAWAN NIYO AKO SABI!!!! MY FRIEND NEEDS ME!!!!!!!!!!
Doc: Let go of her. Hayaan mo siya makita si Mika.
Ara: *agad na pinuntahan si Mika at niyakap eto* M-Mika? *umiiyak*
MIKA'S POV
Flashback.....
Nakita ko na si kim, tatawid na sana ako pero bigla ko nalang nakita ang liwanag.....
BOOOOOOOOOOGGGGGGGGSSSHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!
Hindi ko maramdaman ang mga buto ko.... Nariring ko nalang ang mga sigaw ng mga tao
Cienne: MIKAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!
Pagkatapos nun, Hindi ko na ulit namulat ang mga mata ko..... Bigla ko nalang nalaman na nirurush ako papuntang hospital, si cienne umiiyak si kim natataranta. I hate seeing them like this...............
Habang ginagamot ang mga sugat ko ng mga nurses at doctor, nakita ko ulit ang liwanag.. Agad ko tong pinuntahan, sinundan ko yung liwanag hanggan sa pumasok ako sa isang kwarto.......
Puro mga bulaklak ang nakalibot dito. Ang sarap ng pakiramdam......
Nagulat ako dahil may bigla nalang may kumausap sakin na lalake, di ko siya makita kasi sobrang liwanag talaga. basta sobrang nakaka calm yung boses niya
Ang sabi niya, "Hindi mo pa oras. Alam kong madami ka pang pangarap. Bumalik ka na kung san ka galing."
Sinunod ko nalang siya, bumalik ako dun sa room ko, nakita ko na umiiyak ang mga team mates ko pati na rin si thomas at si jeron. Nakita ko rin na rinerevive ako ng doctor. Naaawa ako tignan ang sarili ko.... Di ko na napigilan umiyak.
