20

753 53 21
                                    

Alex

Eve döndüğümde herkesten önce geldiğim için evde kimse yoktu.Rachel'ın beni beklemeyip eve döndüğünü düşünmüştüm ama burada değildi.İçimdeki merak duygusuyla çantamdaki telefonumu çıkardım.Tam Rachel'ı arayacakken bir anda durdum.Bana sinirli gibiydi ve onu ararsam bana kızacakmış gibi hissediyordum.Bana neden sinirli olduğunu bilmediğim içinde ona cevap verme gibi bir hakkım olamazdı.Bu yüzden Sam'i aradım.Ben bilmiyorsam o bilirdi.Matt Sam'in ara sıra Rachel'ı takip ettiğini söylemişti,tabi Matt'in bu bilgiyi bildiğini Sam bilmiyordu.Bilse bir daha takip etmezdi herhalde.Gururundan kabul edemiyor ki Rachel'ı sevdiğini.

Sam'i ararken içimden Tanrıya dua ediyordum,Rachel'ı takip etmiş olsun diye.

''Efendim?''Sam sessiz bir fısıltıyla cevap verdiğinde kaşlarımı çattım.''Neredesin?''

''Ne?''Sorduğum soruya soruyla karşılık verdiğinde bir şeyler döndüğünü düşündüm.Tamam çok zeki bir insan değilim ama şuan beni geçiştirmek için öksürdüğünü anlayabiliyorum.

''B-Ben kafedeyim işte.Oturuyorum felan öyle.''Kesin Rachel'ı takip ediyor kesin.Aslında zeki bir kızım ben ya.Şuan fark ettim.En azından hayatta kalabilecek bir zekiliğim var.

''Rachel nerede?Onu takip ettiğini biliyorum.İnkar etme.''Sam ile konuşurken bir yandan da odamı toplamaya çalışıyordum.'Bir insanın odası nasıl bu kadar odalıktan çıkabilir?'sorusuna cevap hazırlayan bir odam vardı.Temiz bir insan değildim,aldığım şeyi etrafa atmayı severdim ama bu beni bile aşmış.Nefes alınmayacak bir yere dönüşmüş.

''Ne alaka ya?Ne Rachel'ı?Ben nereden bileyi-''Aceleyle vermekte olduğu cevabı yarıda kestim.Diğer yandan da yatağımın altındaki bavulumu çıkarıyordum.

''İnkar kısmını kısa kesersek iyi olur bence.''

''Jack ile sinemadalar.En arka sıradan onları izliyorum ve lanet olası Jack Rachel'ın elini tutup duruyor.Hayır kız elini çekiyor habire,istemiyor seni.Ne zorluyorsun?Yüzsüz herif.''Sam'in sinirli sesini duymamla kıkırdamam bir oldu.Rachel'ı kıskanıyordu ki bence çok tatlıydı.Kıskanç erkek tatlılığı diye bir şey var!!

''Sakin ol ve hemen oradan çık.Şimdi kapatıyorum,daha sonra görüşemezsek diye söylüyorum.Seni seviyorum Sam.Benim yanımda sevimli bir arkadaş olduğun ve zor zamanlarımda yanımda olduğun için teşekkürler.Güzel zaman geçirdik.''Gülerek başladığım konuşma duygusal yerlere kayınca elimde tuttuğum gömleğimle yatağa oturdum.Bavuluma bakarken gözlerim dolmuş,ağlayacak raddeye gelmiştim.Sam diğer tarafta Jack'e nefretini kusarken bana baştan savma bir 'Bende seni seviyorum' deyip yüzüme kapadı telefonu.

Ben nasıl burayı terk edecektim?Bana Rachel,Matt,Sam üçlüsünden en uzak kişi ile vedalaşırken bile bu kadar duygusal olursam çok işimiz vardı!Gerçi diğerleri ile vedalaşmayı düşünmüyorum ama...Böyle gitmek beni çok üzüyor.Bir anda.Aniden.Habersiz.

Matt'i bırak Rachel'ın -bana ne kadar nedenini bilmediğim bir nedenden ötürü sinir olsa da- üzüleceğini biliyordum.Çok üzülecekti.Kısa zamanda çok yakın olmuştuk ve onsuz bir yanım eksik kalacaktı bunu biliyorum.Bir görev sebebiyle başladığım bu iş bende derin etkiler bırakacaktı.Derin bir etkisi de olmuştu.İnsanlar göründüğünden farklı kalpler taşıyabiliyordu.Tanımadığın kişiler hakkında atıp tutmaktansa duvarlarının arkasındaki kalplere bakmayı öğrenmek gerekti bu hayatta.Birilerine dokunabilmek,birileri için değerli olabilmek istiyorsan insanları görmek gerekti.Rachel bana çok şey öğretmişti.Onu tanıdığım için mutluydum.Bir süre bana kızgın olacaktı ama onunda benimle tanıştığı için mutlu olacağını biliyorum,beni sevmeye devam edeceğini.

Benim ona bir artım oldu mu bilmiyorum ama onun bana çok artısı olmuştu.Her zaman korktukları,kötü dedikleri insan bana aile bağlarından farklı bir sevgiyi öğretmişti.Arkadaşlığı,kardeşliği öğretmişti.

Rachel

''Ne demek seni takip ettim?Şaka mısın Sam!!Bir saat önce sana benden uzak durmanı söylüyorum ve sen beni takip ediyorsun!Hadi bunu geçtim,milletin ortasında çıktığım çocuğu elime dokundu diye dövüyorsun!Çıktığım çocuk diyorum.Çıktığım.Benim için hiçbir anlam ifade etmeyen,statü olarak bile hayatımda bulunmayan birisin ve çıktığım çocuğu dövüyors-''

''Çıktığım çocuk deyip durma.''

Gözlerimi kocaman açıp verdiği tepkiye baktım.Bir saattir onu azarlıyorum ve takıldığı tek yer bu mu?Gerçi benim haklı olduğumu biliyor ya,ondan bir şey diyemiyor.

''İkimizde onun beni kıskandırmak için bir araç olduğunu biliyoruz.''dediğinde iyice çileden çıktım.Elimi yumruk yapıp omzuna geçirdim.Benim elim acımıştı ama poker face bir bakış atıp hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya başladım.

''Benim için önemi olmayan birisisin diyorum,kıskandırmak için çaba harcadığımı söylüyorsun.Sen cidden sorunlusun.''

Kafamı iki yana sallayıp oturduğu bankta yanına oturdum.Jack'e yumruk atıp sinema salonunun ortasında beni herkese rezil ettikten sonra sinirle bir şeyler kırmaya devam eden Sam'i,sakinleştirmek için sahile getirmiştim.Jack ile konuşmamıştım ama ilişkimizin bittiği bir gerçekti.Sam ona vurduktan sonra yanına geldiğimde beni yok saymıştı ve bir daha onunla görüşmememi söylemişti.Bir anda böyle yapması beni şaşırtmıştı.Hiçbir suçum olmadığı halde hem de!Yani tamam Sam çoğu buluşmalarımızı sabote ediyor olabilirdi ama..Evet şimdi anladım.Benim için bu kadar süre dayanması bile büyük bir şeydi aslında.

Rüzgarın dağıttığı saçlarımı kulağımın arkasına çekip Sam'e baktım.Elindeki telefonu döndürüp duruyordu.Söylediğim şey doğru değildi ama doğru olmasını isterdim.Benim için hiçbir anlam ifade etmemesini,onun beni kıskanmasının hoşuma gitmemesini,onu gördüğümde heyecanlanmamayı isterdim mesela.Ama bu hayatta her istediğimiz olmuyordu.

''Onu dövmemin sebebi seni kıskanmam değildi,onu istemiyor gibi görünüyordun ve zorlamaya devam edip duruyordu.''Fısıltıyla söyledikleri bir nebze doğruydu.Rahatsız olmuştum ama bu büyük bir rahatsızlık değildi.Sadece..Önceden Sam'den başka kimsenin elini o anlamda tutmamıştım,buda beni germişti.Ve açıkçası istememiştim.Ondan başkasını istemediğimi o an fark etmiştim.Kimse Sam gibi olmayacaktı.Kimse onun bana verdiği duyguları bana veremeyecekti.

''Gerçekten senin için bir anlam ifade etmiyor muyum?''Sadece yarım saat önce Jack'i ölesiye döven bad boy tavırlı Sam gitmiş,yerine benim eskiden çok sevdiğim pofidik Sam gelmişti.Cevap vermeden öylece ona baktım.Bakışlarımla bir şeyleri anlatmaya çalışıyordum çünkü kelimeler ağzımdan dökülecek gibi değildi.

Uzun süre birbirimize baktık.Arkamızdaki ana caddeden hızla geçen arabaların asfaltta çıkarttığı seslerden başka hiçbir ses yoktu.İkimizde konuşmuyorduk.Garip bir andı.Kalbim yeniden kulaklarıma ulaşmıştı ama o an bundan hoşlanmıştım.Gülümsedim.İçimden gelen bir gülümsemeydi.Tutamamıştım çünkü bir anda olmuştu.İkimizi de şaşkınlığa uğratan bu gülümseme Sam'i de gülümsettiğinde sırıtmaya başladım.

Gülümsememi durduramadığım için yanaklarımın kızarıklığını örtbas etmek için saçlarımı önüme düşürdüm.O bana öyle bakarken utanmamak elde değildi.Belki yarın şu durumdan pişmanlık duyacaktım ama şuan iyi hissettiriyordu yanında olmak.

Sam kıkırdayıp kolunu omzuma attığında içimden geldiği gibi davrandım.Kollarımı beline dolayıp o çok özlediğim kokusunu içime çektim.Daha çok sarmaladı.Saçlarım ikimizin arasında uçuşurken kafamı göğsüne koydum.

''Sende benim için çok şey ifade ediyorsun Rachel.''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yalnız PopülerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin