Chapter 15
Naalala ko pa
Nung nililigawan pa lamang kita
Dadalaw tuwing gabi
Masilayan lamang ang ‘yong mga ngiti
At Ika’y sasabihan
Bukas ng alas siyete sa dating tagpuan
Buo ang araw ko
Marinig ko lang ang mga himig mo
Hindi ko man alam kung nasan ka
Wala man tayong komunikasyon
Mag hihintay sa’yo buong magdamag
Dahil ikaw ang buhay ko…
“Nasaan ang word na Buko sa song?” for the nth time for this day ko ng naririnig ang song na Buko!
Saturday at one week na lang ay graduation na namin.
Nasa bahay ang mga kalog kong kaibigan.
As usual, FANGIRLING to the max na naman.
Si Monica, Joyce and of course Patty ay nasa bahay.
“Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko’y magbabago
Itaga mo sa bato…”
pati ang ever sosyal kong friend na si Patty ay nakikisabay na sa pagngawa --- este sa pagkanta ng Buko.
“Dumaan man ang maraming pasko
Kahit na di mo na abot ang sahig
Kahit na di mo na ‘ko marinig
Ikaw pa rin ang buhay ko…” sabay-sabay pa talaga silang tatlo!
Para ng napaaga ang Mahal na Araw ko sa kanila.
Naalala ko pa
Nung pinapangarap pa lamang kita
Hahatid, susunduin
Kahit mga bituin aking susungkitin…
Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko’y magbabago
Itaga mo sa bato
Dumaan man ang maraming pasko
Kahit na di mo na abot ang sahig
Kahit na di mo na ‘ko marinig
Ikaw pa rin ang buhay ko…
Maganda naman ang song.
Sweet.
But I’m mending my broken heart diba?
Kaya wala ako sa mood makinig ng mga sweet song.
But may goodness! Almost two weeks ko na atang motto na yun!
“One more!” hirit pa ni Monica ng matapos ang song.
“Hindi na!” kaagad kong protesta.
“Utang na loob. Last na yon. Okay? kapag pinatugtog nyo pa ang Buko na yan, hindi ko kayo pakakainin.” Banta niya sa tatlo.
“Sabi ko naman sa iyo, Diosa eh, tama na yan.”
“Akin na nga yang IPhone ko. Low bat na oohh…”
“Halika na sa kitchen, Trish, pakainin mo na kami.” Naiiling na lang ako sa kanila.
Takot talagang magutom ang mga ito.
Maya-maya lang ay magmemeryenda na kami.
“So, how’s our exchange student?” tanong ni Patty. Ngumisi lang ako.
“Excited.” Excited ka nga ba?
“Good luck sa iyo, girl. Basta knows mo ang size ng paa ko ah.” Sabi naman ni Monica.
“Girl, uwian mo ko ng British accent guy ah? Yung tipong mala- Harry Styles ang looks.” Sabi naman ni Joyce.
“Heh! May Victor kana.”
“Sino ‘yun?” naka-ingos na sabi ni Joyce.
Binalingan ko si Patty,
“Oh? may ipagbibilin ka ba sa akin? Big Ben, gusto mong pasalubong?”
“Tower of London ang gusto ko and Queen’s Guard ha?” nakakalokong sagot nito.
Natawa na lang ako sa mga request nila.
Aiden…
“Erase, erase, erase…” wala sa sarili kong sabi. Sabay-sabay na napatingin sa akin ang tatlo.
“Your saying something, Trish?” tanong ni Patty.
“Err… Wala.”
Dapat maging focus ako sa magiging pag-aaral ko sa London.
Dapat ten years from now ay successful na ako.
Masyado atang matagal ang ten years?
Okay. Dapat pagbalik ko sa Pilipinas ay may mga achievements na ako!
Yeah! achievements na kayang ipagmalaki kay Aiden…
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
SUMMER NAAAAA!! well sila lang! xD
hahahahahha! tri-sem kami sa school kaya TULOY ANG LIGAYA KASAMA ANG BAON!! \m/
Happy reading :))))
VOTE, COMMENT & FAN
BINABASA MO ANG
If You Only Knew:
Teen FictionHopeless romantic si Trish. Naniniwala siya na may isang "prince charming" na nakalaan para sa kanya. At naniniwala rin siyang ang "prince charming" na iyon ay nasa katauhan ng coach niya! But their is Aiden. Boss ng ate niya na talaga namang nakaka...
