CHAPTER 208 : THE SUFFERING

2.9M 59.2K 201K
                                    

EERAH ANITHA'S POV

"Tigilan mo ang lalaking iyon, Eerah. Tigilan mo si Deib Lohr." Sinabi iyon ni Almeyra habang nakatitig sa aking mga mata.

Nilabanan ko ang mga tingin niya. "I can't."

"Eerah!" bulalas niya. Nagbaba ako ng tingin. "Bakit ba pulos paghihiganti na lang ang laman niyang utak mo?"

"Alam mo, at ilang beses ko nang sinabi sa iyo ang dahilan, Almeyra."

"Pero bakit siya?"

"I want him to suffer. I will make them suffer. All of them."

"Masyado pa siyang bata para maranasan ang lahat nang ito. Ano ba ang nangyayari sa iyo?"

Hindi na ako sumagot. Sa halip ay tumayo ako at kumuha ng isang bote ng alak. Nang makabalik ay ipinagsalin ko siya at saka ako sunod-sunod na lumaghok. Nababalutan ng ulap ang isip ko. Bagaman alam kong masasama ang lahat ng laman niyon ay wala ako sa katinuan para piliin kung alin ang tama. Ang tanging hangad ko ay ang makapaghiganti.

"When will you stop, Eerah?" mayamaya ay tanong ni Almeyra.

Hindi ko iyon inaasahan kaya gulat akong napatitig sa kaniya. Sinsero ang kaniyang mga mata at naroon din ang pag-aalala. Napailing ako at hindi nakasagot.

"This is not you, Eerah. I know you. Hindi ka ganito."

"Almeyra, please, stop."

"No, Eerah. Kahit ngayon lang ay makinig ka sa akin. I know that you can make this stop. Alam kong hindi ka kasinsama ng mga inamin mo sa 'kin kanina. Alam kong mabuti kang tao, at habang may panahon pa ay tulungan mo ang sarili mong magbago."

Nang sandaling iyon ay nagsisi akong inilahad ko pa ang buong katotohanan sa kaniya. Naisip ko nang ganito katinding pangongonsensya ang gagawin niya, itinuloy ko pa.

"Kung magiging ganoon lang sana kadali iyon, Almeyra." Nauubusan ng pag-asang sabi ko. "Pero nandito na 'to. Hindi ko pwedeng baguhin ang nasimulan na. Wala kaming ibang paraan kundi tapusin ang nasimulan nang lakaran."

"Hindi totoo iyan, Eerah. Mag-isip kang mabuti. Kung magpapatuloy ka, kayo, sa ganitong klase ng buhay ay hindi kayo magkakaroon ng katahimikan."

Napatitig ako sa kaniya. At namalayan ko na lang ang mga luha kong isa-isang pumapatak. Napaiwas ako ng tingin. Hindi ko malaman kung saan nagmumula ang biglang pagbugso ng aking damdamin. Kahit kailan ay wala akong nakausap nang ganitong kaseryoso tungkol sa bagay na ito. At masaya akong si Almeyra ang nagsasabi sa akin ng mga ito ngayon. Masaya ako na siya ang kasama at nakakausap ko. Dahil kung ako lang ay baka mabaliw ako, punong-puno ng galit ang dibdib ko.

"Mahalaga sa akin ang mommy ko, Almeyra," luhaan kong sabi. "Siya ang nagbigay sa akin ng panibagong buhay matapos kong mamatay."

"Pero hindi niya magugustuhan kapag nalaman niyang sa ganitong uri ng pamumuhay napunta ang bagong buhay na ibinigay niya sa iyo. Sa inyo ng pamilya mo, Eerah. Maniwala ka sa akin dahil ina rin ako."

"But I can't. I can't make it stop." Lumuluha kong sabi hanggang sa magtuloy-tuloy lang iyon.

"Oh, Eerah," agad siyang lumapit sa 'kin at yumakap. "If I can only turn back the time. Ibabalik ko iyon sa panahon kung saan pare-pareho tayong masaya at walang ibang iniisip kundi ang kapakanan ng isa't isa."

"Wala akong magagawa kundi ang hilingin na lang iyan ngayon, Almeyra," umiiyak ko pa ring sabi.

"I'm going to miss you, Eerah."

HE'S INTO HER Season 3 | COMPLETED |Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon