EXOpians<3 (COMPLETED)

Chapter 31 : Trouble (＞﹏＜)

WHAHAHHAHAHAHAHA. HiHello. Sorry kung hindi maganad. Sorry kung maikli. Rush po ito kasi pakiramdam ko ang sama sama kong tao pag di ako nakapag-post ng UD. (=3=)7

WINNING POSTERS!! It might be unfair kasi yung isa jan 3 ang ipinasa. (>___>) loljk. Peace tayo, katokayo. XD Winning poster on le side~ ama post the others according to winning entries. :)

Actually gusto kong gawing cover photo ng story yan.. Kaso hindi lang naman si Danica at Chanyeol ang highlight ng story. =3=

AND! Naalala ko na character ni Richelle! "SEUL KI" di ko lang alam apilido. ^__^v Ulzzang sya

-Chapter 31 : Trouble  (＞﹏＜) ~

3RD PERSON’S POV

Bumukas bigla ang pintuan ng kwarto at nagulat ang lahat ng makita ang isang babae at lalake. Muka silang nasa mid-30’s pero dahil halos maputi nang buhok ay mahuhulaang nasa mid-40’s na sila.

Kinabahan ang lahat dahil sa paglitaw ng dalawa. Una, dahil baka narinig ng mga ito ang pinag-uusapan nila (tungkol kay Chen). Pangalawa, dahil baka isipin nitong magnanakaw sila dahil hindi naman sila kilala nito.

Pero sa kanilang lahat, ang pinakang-kinakabahan ay si Jayleen.

Masasabi nya agad na ang mga ito ay magulang ni Luhan. Nakuha ni Luhan maamong muka ng babae, at nakuha naman nito ang tindig at buhok sa lalake.

“Hannie..”

Bulong ng babae. Nagtaka ang lahat dahil hindi nila alam kung sino ang tinatawag nito.

Sinundan nila ang tingin ng babae at nakita nilang si Luhan din ay nakatingin sa babae.

“Mama..”

Napangiti si Luhan. Tumakbo sya palapit sa babae at niyakap ito. Ilang minute silang ganon, bago napansin ni Luhan ang papa nya.

“Pa..”

Lalong lumapad ang ngiti ni Luhan at niyakap ang lalake.

“Anong bang nangyari sa’yo ha? Hindi ka umuwi! Tapos di ka man lang tumawag! Nakuu! ‘tong batang to! Namayat ka oh!”

Tarantang sabi ng Mama ni Luhan na parang maiiyak. Eto namang si Luhan ay parang naasar at paulit-ulit na sinasabing “Hindi na ako bata, Ma.”

Riiiiiiiiiiiight~ (>_____>)

Kinwento ni Luhan sa mama nya ang nangyari pagdating nya ng Korean. Na na-hold’up at nanakawan sya pagdating palang sa airport at buti nalang ay dumating sila Danica, Jayleen at Raevien.

“Hannie~ sila ba tumulong sa’yo?”

Sabi ng mama ni Luhan. Lumapad naman ang ngiti ni Luhan um-oo. Ipinakilala ni Luhan isa-isa ang mga kasama nya, at sinabi rin na may dalawa pa silang kasama (Jerish at Tao) pero nagpapahinga na sila ngayon.

Napangiti si Luhan (for the umpteenth time) nang mapatingin sya kay Jayleen. Agad nyang nilapitan ito at hinigit palapit sa mama nya.

--

JAYLEEN’S POV

Kinakabahan ako dito sa pwesto ko at di ko alam kung bakit.. kulang nalang ay magpakain ako sa lupa. Laslasan nyo na ko dali. (TT______TT)

Pinapakilala kame ni Luhan isa-isa sa mama nya at ‘to namang mga kasama ko ngiting ngiti na kala mong mga anghel. (=__________=)

Nung ako na ipapakilala ni Luhan, nginitian nya ako. Odi wala na yung kaba ko. (~^O^~) Pero pano pag di ako nagustuhan ng mama nya? A-a-aray.. </3 Uwi na ulit ako sa Korea. (T__T)