Chapter 19

1.3M 17K 5.4K
                                    

Chapter 19



Mikay's POV



"Ikaw?"

Napatigil sila sabay tumingin silang dalawa sakin.

Si Mama halatang umiiyak.

Pinunasan niya bigla yung mga luha niya.

"Anak"

Wow ha!

ANAK?

Taragis!  Iniwan niya kami ni Mama tapos iniisip niya na kapag bumalik siya, anak niya pa rin ako?

 Baliw ba siya?

"Ma, lumayo ka nga diyan. Sasaktan ka lang ulit niyan eh"

Siguro rinig na rinig nila yung hatred sa boses ko.

So what?

Eh totoo namang I HATE HIM!

"Mikay, anak----"


"Can you please stop calling me ANAK? Yuck. Nandidiri ako"



Siguro nga, ang sama ng ugali ko.

Siguro, first time akong nag-act ng ganito.

He deserves it.

Sobrang sama ng ugali niya.

Kinamumuhian ko siya.

"Mikay!" Sigaw sakin ni Mama na para bang may ginawa akong mali.

Tinignan ko lang siya then I glared at my dad.

"Alam kong...mahirap para sayo na mapatawad ako kaagad. I respect that Mikay. But I want to tell you na...okay na kami ng mama mo"



Huh?

What does he mean by...they're okay?

Inayos ko yung glasses ko para makakita ng maayos.

"A-anong okay?"



Lumapit sakin si Mama at hinawakan kamay ko.

"Anak, alam kong galit ka pa sa papa mo pero, papa mo pa rin siya. Kadugo mo. Sa kanya ka galing"


"Ma, alam ko yun. Ang tinatanong ko po, ano yung sinasabi niyong okay na kayong dalawa?" 

Sobrang confused na talaga ako.

"Anak, wag kang mabibigla pero...what we mean by okay is, nagkabalikan na kami ng papa mo"



Ah okay-----ANO?

Para siguro akong nasabugan ng bomba sa mukha sa sobrang gulat!

Yung itsura ko siguro, parang ewan na.

Sobrang nagulat ako nung na-realized ko yung mga sinabi ni Mama.

I'm his TUTORTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon