TUTOR IN BED 1 ✔

Tutor / 06 - Chocolate

8:45pm

Kasalukuyan ako ngayong nagmamaneho sa 40km/h na bilis. Ano ngayon kung late na kami sa usapan namin? Kailangan ba talagang mag-speed up? Paano kung madisgrasya ako? Magkasugat sugat ako? Eh di sira ang manganda kong katawan?

Nakalimutan ko kasi dahil nakatulog ako pagkadating namin galing sa Mall ni Sapphire. Masyado kaming napagod sa kapipili at kasusukat ng mga damit at syempre, ang sakit sa paa kayang maglakad ng maglakad ng matagal.

Then, nagising ako ng quarter to 8 pero naligo parin ako at nagbihis. Nakakahiya naman kung mangangamoy pawis ako.

Ang tanong, nandoon pa kaya yung lalaking yun?

Kinabit ko ang ear kit ko para tawagan siya pero alin nga ba dito yung number niya? Puro number naman kasi ang nandito. Number lang ni Rocco at Sapphire ang nakasave sa contacts ko.

Hininto ko na muna ang kotse at tama namang nagring ang cellphone ko. Number lang pero baka siya 'to. In-accept ko ang tawag saka start ng engine.

"Hello?"

(How are you, Ruby?)

Napakunot noo ako. "Who's this?"

(This is me, Cris.)

Sa pangalawang pagkakataon ay napakunot na naman ako ng noo. Sinong Cris? Wala naman akong kakilalang Cris at kung isa man siya sa mga napaligaya ko ay wala akong pakialam dahil hindi ko naman tinatandaan ang pangalan nila.

"What do you want?"

(Your body. I want you now!) sabi niya with husky voice at mukhang nang-aakit.

"So?"

(Make me happy.)

Natawa ako sa sinabi niya. Tanga pala neto eh. Make him happy daw? Psh. Ano ako? Asawa niya?

"I'm not your wife." sagot ko

(I want to fvck you hard.)

"Then why you didn't fvck me hard before?"

(Believe me, I did.)

"Oh really?"

(Yeah. So, where are you? Meet me. Please.)

Natawa na naman ako sa sinabi niya. "Sad to say but I'm with someone. "

(What?)

"You heard it right."

(No way! You're mine!)

"No. I'm not you're property. So, goodbye!"

Magsasalita pa sana siya pero pinatay ko na. Ang creepy niya ha. Sino siya para angkinin ako?

9:20pm ako nakarating sa Park. Naglakad papunta sa dati kong pwesto at dun nakita ko siya. Nakahiga na siya sa bench sa kakahintay sa akin. Tsk. Baliw talaga.

Lumapit ako saka siya niyuyog ko para magising. "Hoy!"

Pagkasabi ko nun ay napamulat na siya at umupo. Napatingin muna siya sakin saka tumingin sa relo. Tumingin uli siya sa akin saka sa relo uli.

"Oo alam ko late ako! Hindi mo na kailangan pang ipamukha pa sa akin!" sigaw ko sa kanya

"Sorry."

"Dapat lang. Kasalanan mo naman talaga eh. Bakit hindi mo ako tinawagan?"

"Nak-alimutan ko y-ung Calling Ca-rd mo."

"Tignan mo yan. Tsk. Kasalanan mo talaga."

"Ah.. Hi-ndi mo ba na-save y-ung numb-er ko?"