One Night, One Lie (GLS#2)

Kabanata 29

Kabanata 29

My Avon Wants

Halos napatalon ako nang nakabalik na si Brandon na may dalang mineral water. Clearly, it's not about the ramp, it's about him. I'm nervous because he'll watch! Paano kung hindi ako magustuhan ng mga organizers at designers? Paano kung insultuhin nila ako sa harap niya?

"Hey!" A playful smile rose on his lips.

Pilit na kinunot ko ang noo ko para mawala ang kaba sa aking mukha. Ngunit mukhang huli na yata ang lahat. Kitang kita niya iyon kaya siya nangingiti. Lumuhod ulit siya sa aking tuhod para lumebel ang aming mga mata.

"Uminom ka muna ng tubig." Sabi niya sabay pakita sa mineral water.

Pinandilatan ko siya at hinablot kaagad ang mineral water. I can't pretend that I'm not thirsty. Sumimsim lamang ako ng kaonti para hindi niya mahalata at tumingin ulit sa sumusubok na makapasok.

Wala pa silang sinabihang nakapasa ngunit kakausapin yata sila ng babaeng nasa pintuan at may ipapakitang papel sa kanila, doon makikita kung makukuha ba sila. Tatlong babae na lang at ako na ang susunod.

Tumayo si Brandon nang tinawag siya ng isa sa mga organizers. Dinungaw niya muna ako at blanko ang naging ekspresyon ko kaya dumiretso na siya sa mga organizers.

I am clearly aware that some of the models are looking at me with curiousity. Alam ko na iyan. Iniisip nila kung ano kami ni Brandon. It's not my prerogative to look back at them and answer their curious looks. Bahala sila kung ano ang isipin nila. For now, I am going to concentrate on this stupid modeling stint. Na sana ay hindi ko na lang ginawa o sana ay hindi ko na lang dinala si Brandon dito.

May ipinakita ang organizer sa kanyang mukhang magazine at nag usap sila tungkol doon. Nalagas ang dalawang model at ako na ang susunod na rarampa. Oh God! I wish Brandon will remain preoccupied while I walk. Baka mamaya ay madapa pa ako sa kaba ko.

Nangatog ang tuhod ko para sa babaeng naglalakad. Ako na ang susunod at masisira ang lakad ko dahil sa kaba. What will I do if they insult me? Paano kung sasabihin nilang nakukulangan sila sa akin? God! I have never felt this insecure my entire life!

"A, you go for it!" Sigaw ni Adrian sa likod.

Medyo naibsan ang kaba ko sa sigaw na iyon. At least I'm not alone here. Umangat ang tingin ni Brandon sa kay Adrian. Kitang kita ko na lumagpas ang titig niya sa mga babaeng nasa likod ko.

"Brandon..." Tawag ng organizer na kausap bago siya napatingin ulit sa magazine.

"Aurora Pascual." Tawag ng isang designer.

Humugot ako ng malalim na hininga at nilapag ko ang tubig, bag, at sunnies sa aking upuan bago tumayo. Nangangatog ang binti ko pero natitiyak kong walang bahid na kaba sa mukha ko. Nakataas ang isang kilay ko at tumayo sa malayong harap ng mga organizers at designers.

Tatlong designer ang naroon at dalawang organizers na may dalang papel at ballpen para siguro markahan kung pasado o hindi ang modelo.